En çok masumlar kendini kirli hissediyor. Kirliler kendini hiç kirlenmiş hissetmiyor. Kirlenmek, temiz olana mahsustur çünkü.
Güray Süngü
"Tuttum, büktüm geçmişimi, başından ve sonundan. Büktüm ve birleştirdim onu, başı ve sonuyla. Geçmiş denen çembere baktım sonra, böyle olunca. Geçmiş geçmek bilmiyor dedim içimden.
Çemberi tutup taktım boynuma. Yürüdüm. Değil, geçmişimden geleceğime değil, belki geleceğimden geçmişime. Tövbe dedim, her köşe başında gördüğüm düşkün kendime.
Tövbe...
Edeydim ya bunu kendim ölmeden."
Güray Süngü
"Kader çok güzel ve alımlıydı. Bize çokça nazlanırdı. O nazlanınca annem beni kanadı altına alırdı. Kork derdi bana, çok kork, çünkü insanlar kalpsizdirler. Senin kalbin olduğunu anlarlarsa daha da kalpsizdirler."
Reader Follow Recommendations
"Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?"
yitirdim ansızın seni
oysa ansızın değil
çünkü önce yitirdim avucumda elinin sıcaklığını senin
sonra elinin yumuşak ağırlığını yitirdim avucumda
sonra elini
ve ayrılık parmaklarımızın birbirine ilk değişinde başlamıştı çoktan
ama yine de ansızın yitirdim seni.
ayrılık masanın üstünde dirseğini dayadığın yerdeydi
aklından geçenlerdeydi ayrılık
benden gizlediklerinde gizlemediklerinde
ayrılık rahatlığındaydı senin
senin güvenindeydi bana
büyük korkundaydı ayrılık.
gözlerim biraz karanlık.
içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar,
kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler, sezailer,
siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen baş ağrıları, bildirilerin öfkesi,
duvarlara uzun dalmışlıklar var.
gözlerim biraz yorgun.
içinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler,
bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler…
bekleyişler Anna."
Geçen gün 98 doğumlu birisiyle tanıştım "aynı zamanda aile danışmanıyım" diye tanıttı kendisini. Aile danışmanlığı sertifikası varmış. Nasıl bir anda ".... yım" diye tanıtabiliyorlar kendilerini buna da hayret ediyorum mesela. "O öyle oluyor mu ya?" diye sorasım geldi kendisine :)
4 yıl okumuş olmama rağmen kendimi "çocuk gelişimciyim" diye tanıtabilmem için bu alanda gerçekten kayda değer bir şey yapmış olmam gerekiyor bana göre.
Dostoyevski'nin kitabında Hz. Muhammed (s.a.v)'e rastlamak
Kitapta beni en etkileyen kısım burası oldu. İçimizde olan, bizimle olan, bizden olan bazı insanların bile kabul edip anlayamadığı şeyi uzun yıllar öncesinde bir Rus yazar ifade ediyor. Gerçekten hayret verici bir durum.
her türlü galeyana hazırım
yeter ki düştüğüm zaman kalkmayayım
trensizliğimi yutuyor her defasında bomboş kalan bir gar
sabaha daha çok var ama biliyoruz ki bir sabah var
ölüp gideceğiz işte yetmedi mi o güzelim şarkılar
yetmedi mi bu kadar hayvanımıza bu kadar kafes
radyoyu açıyorsun kuşlardan kalma bir şarkı başlıyor yine
dönüyorsun
onbinküsüruncukez.
olsun
kimsenin olamadım
kimsem olmadı Allah’tan ve anamdan başka
şartsız şurtsuz kim affettiyse hepimiz onunuz esasında
vurgunuz yarım kalana
kendimizle dargınız
ağlamak için insanın kendinden başka bir yari daha olmalı yarasında.
hayat bu kadar tutuk işte biz bu kadar çaresizken
ağlıyorsun
onbinküsuruncukez.