ANLASIN BÎGÂNE, BİLSİN ÂŞİNA, SEVDİM SENİ
Şeyh Galip Dede
Fâriğ olmam eylesen yüz bin cefâ, sevdim seni
Böyle yazmış alnıma kilk-i kazâ, sevdim seni
Ben bu sözden dönmezem devr eyledikçe nüh felek
Şâhid olsun aşkıma arz u semâ, sevdim seni
II
Bend-i peyvend-i dilim ebrû-yı gaddârındadır
Rişte-i cem‘iyyetim zülf-i siyeh-kârındadır
Hastayım
şu sıralar okuduğum hiç bir şiirden tat alamıyorum, füzuli divanı okumaya ihtiyacım var sanırım, ya da şeyh gâlib.
Şu insanlar,
bukalemun gibi..
Her türlü renge marifetmiş gibi girebiliyorlar. Bu yetenekleriyle beraber tonlarca maskeleri var da hakiki yüzlerini beceriksiz bir hokkabaz misali saklayabiliyorlar. Bana, kahkaha atmaktan başka çare bırakmıyorlar.
Ey Şeyh Galib,
senin zâtlarına hoşça bakmasını söylediğin insanlar,
bugün çok boş bakıyor..
fuzuli, şeyh galib ve nabiden sonra yeni favorim bağdatlı ruhi. âlim geçinene beyitleri ile sille indiriyor valla.
