Şeyma Karakoç
@seymakarakoc34
#ASTRO:NOT ve #VAVEYLA kitabının yazarı. İnstagram: seymakkoc34
#Deniz in Kızı #polarisyıldızı
Yazar/Matematik Öğretmeni/Hukuk
Sakarya Üniversitesi
İstanbul
İstanbul, 18 Haziran
19 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Küçük Dostum, küçük kalbinde yaşamış olduğun acının derinliğini, büyüklüğünü hissettim. Beklemenin ölüm olmadığını hissettim. O iki artı bir evimde hiçbir şey yapmadan beklediğim günlerin
aslında ne kadar değerli olduğunu hissettim.
Sayfa 135 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
“Beklemek acı verir insana, acı kusursuz olursa, ölüm olur,” dedim..
“Hayır,” dedin. Beklemek, kimseler bilmeden, sevdiğin ile aranda görünmez bir köprü kurarak beklemek, Azrail’in bile haberi olmadan beklemek. Ama bir köprünün ucunda. Gideceğin yol belli,
yolun sonunda bekleyen belli, ilk adım belli, zamanın durmasını
istediğin o anı yaşamadan birkaç saniye önce beklemek. Ve o heyecanı içinde tutabildiğin kadar tutmak. Son ana kadar, ona seni
seviyorum demenin başka bir yoludur beklemek. Birini ya da bir
zaman dilimini değil, sadece son anın hiç gelmemesi için beklemek. Bir ucu başlamak, diğer ucu bitirmek olan bir köprüde, her
şeyin sonu vardır düşüncesi ile hiç başlamamak. Sadece olduğun yerde güvenle beklemek. Nefes almak. Zamanı durdurmak
gibi bir şey. Tüm engebeli yolları aşmış ve varış noktasına ulaşmışsın, ama bitiş çizgisine bile bile basmıyorsun gibi beklemek.
Sayfa 135 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Bir bıçağın kalbine saplanması için yemek bıçağına ihtiyaç
yoktur. Düşünde bir umut parçalandığında, bir hayal kırıldığında,
içinde bir yıldız kaydığında, yahut mavinin tonunu unuttuğunda da kalbinde bir baskı olur. Ve inan bana, bu bir bıçaktan daha keskin yaralar oluşturur. Dikişi mümkün değildir
Sayfa 132 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
geriye doğru sayan insanlar mutsuz insanlardı. Beklentisi olan insanlardı. Umuda tutunan insanlardı. Üç, iki, bir. Oysa ileriye doğru saymak bunu
kimse yapmazdı.
Bir, iki, üç.
Üstelik sen birden değil, sıfırdan başlamak istiyordun; yokluktan, hiçlikten
Sayfa 131 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Senin kadar güçlü olmak isterdim, Küçük Dostum. Senin kadar dayanıklı, fedakârlık yapmayı bilmek isterdim. Bilmediğim bu duyguları bana gidişinle derinden hissettirdin, öğrettin.
Sayfa 130 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Yıllar sonra Bosna’ya dönme cesareti buldum. Hiçbir şey bıraktığım gibi değildi.
Sayfa 127 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Lakin sonra aşk, hırs, kıskançlık duygusundan daha üstün gelen içgüdüsel bir şey hissettim.
Yaşamak arzusu!
Sayfa 126 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Dışarı korkarak çıkıyorduk. Sırplar, çocukları öz annelerine tecavüz etmeye zorlayacak kadar işkence yapabiliyorlardı. Bosna henüz
bağımsızlığını almamıştı. Bir gün Filiz’i evde yalnız bırakmak zorunda kaldım. Sırplar, Bosna’daki her kadına yaptıkları gibi, Filiz’e
de tecavüz etmek için eve girmişlerdi. Komşularla ben Filiz’i onların elinden kurtarsak da günler sonra hamile olduğunu fark ettim.
Onların isteklerinden biri de soylarını çoğaltmaktı. Onların ırkından
olmadığımız için bize işkence ediyorlardı. İnsanların duygularını,
kalplerini yaşamlarını önemsemiyorlardı. Sadece ırk önemliydi. Filiz’i de bebeği de öldürmek istedim.
Sayfa 126 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Fakat bu hikâyede gitmesi gereken tek kişi vardı: “Ben!”
Sayfa 126 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
“Bu kadar bilgili bir insanın hiç bir şey yapmaması beni üzüyor.
Bilmek cehalettir,” demiştin. Oysa ben seninle aynı düşünmüyordum. Tüm farklılıklarımıza rağmen beni sevebilmiştin. Şimdi senin
nerede olduğunu bilseydim eğer, yüreğimdeki semptomların kaynağını bulabilirdim. Kim bilir, belki kendimi tedavi edebilirdim. Çok
bilgili beynimin bu tedavi konusunda da söyleyecekleri muhakkak
vardır.
Sayfa 125 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Ölen birinin nerede olduğunu bilebilirsin, sevdiklerin yukarlardadır. Yıldızlara gökyüzüne baktığında onları görebilirsin. Bilmek
insana mutluluk verir. Güven duygusu verir. Fakat aşk böyle değildir. Gitmek böyle değildir. Terk etmek böyle değildir. Yok olmak
böyle değildir. Bunların hepsi, ama hepsi ölümden farklı şeylerdir.
Yaşayan birinin yokluğu insana ölümden daha çok acı verir. Senin
nerede olduğunu bilmemek bana her şeyden daha çok acı veriyor. Beni affet.
Sayfa 124 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Dostlar birbiri için her şeyi yapar. Dostluk, yeri geldiğinde sözünde durmak, yeri geldiğinde de kendi duvarlarını yıkıp, prensiplerini devirerek sözünden dönmektir. Ben senin için sözümden döndüm. Sana verdiğim sözü tutmadım, beni affet.
Sayfa 120 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Şimdi kelimeler konuşmuyor; çünkü artık ne yazarsam yazayım,
kader bildiğini okuyor.
Hoşça kal..
Sayfa 119 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu
Ama sana söyleyecek tek kelimem yok. Bir çığlık atsam dökülür
mü içim?
Sayfa 119 - #vaveyla #şeymakarakoç #bosna #srebrenitsa #soykırımKitabı okudu