Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Sezin
Sezin
@sezinuckuyu
Tarih ve İspanyol Dili&Edebiyatı Bölümleri, Üniversite
Oviedo
Konya
71 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Bu kitap İspanyol anarşist Buenaventura Durruti’nin yaşamını aile yakınları, sendikadan yoldaşları (CNT’den*), İspanya İç Savaşı’na gönüllü olarak katılmış uluslarası tugaylar ve Katalan meclisi üyesi siyasetçilerin dilinden anlatıyor. Yazarın kitabın önsözünde açıkladığı gibi kitap bir “belgesel niteliğinde”. Bahsetmiş olduğumun kişileri tanıyacak kadar dönem tarihine hakim bir okuyucu için çok daha nitelikli bir okuma olacaktır- ki bu kimselerin siyasi görüşleri ve dönem siyasetindeki rolleri Durruti’yle ilgili görüşlerini anlamak için elzem.
Kitabın yeni bir baskısı yapılırsa kesinlikle metnin yeniden gözden geçirilmesini öneriyorum. İspanyol şehir/ kişi adlarında çok fazla yazım hatası var. Çevirmenin bu tür özel isimlerin doğru yazıldığından emin olma sorumluluğu olmalıdır.
Ben kitapta yer alan gerek Durruti’yi uzaktan gerek yakından tanıyan kimselerin onun hayatıyla ilgili yaptıkları yorumların böyle bir “belgesel kitapta” yeterli olduğunu düşünüyorum. Yazarın okuyucuya dönem hakkında bilgi vermek için eklediği kendi yazılarını çok basit buldum. Yazıların tarihsel bir niteliği yok, ki hepsi siyasal heyecanların ön planda olduğu kısa denemelerden ibaret.
Don Kişot’tan bir kaç on yıl önce basılmış olduğundan, çoğumuza edebiyat derslerinde anlatıldığının aksine “Lazarillo Hayatı Öğreniyor” yazışmış ilk roman olma özelliğini taşıyor. Bu kadar eski bir eser olması okuyucuyu korkutmamalı, lakin bugünün okuyucusu da kitabı yüzünde bir gülümsemeyle okuyabilir. Hikaye Tormeli Lazarillo’nun hizmetkarlık yaptığı efendileriyle maceralarını konu alıyor. Lazarillo sivri zekalı, kurnaz bir genç adam, efendileri ise bir o kadar cimri ve çıkarcı. Kitap hem soyluluk kavramına hem de din adamlarına yönelik eleştirel tonu nedeniyle zaman zaman sansürlenmiş. XVI yüzyıl İspanya’sının insanları yoksulluğa sürükleyen, yozlaşmış toplumsal yapısını bu kadar açık bir şekilde eleştirmeye cesaret eden eser, sosyal eşitlikten yoksun bu döneme baş kaldırıyor- ve işte tam bu yüzden okumaya değer!
Christopher Dugan’ın konuşmalarını bazı konferanslarda ve radyo programlarında dinlemiştim. Kitabının Türkçe’ye çevrilmesi çok iyi olmuş. İtalya tarihini gözden geçirmek isteyenlere kesinlikle tavsiye ediyorum. Tarihçinin uzmanlık alanı yakın tarih olduğundan özellikle Giolitti dönemi, faşizm ve cumhuriyet daha detaylı bir şekilde işlenmiş.
Boğaziçi yayınlarına çok güvensem de, çevirmenin özellikle bazı bölümleri çok baştan savma tercüme ettiğini söylemeliyim... Bazı tarihleri yanlış yazmış: “15. yüzyılda” Ostrogot işgali, “17. yüzyılda” Arap istilası gibi basit hatalar yayınevinde güvenimi azalttı. Kitabın ikinci baskısının kesinlikle bu tür hatalar nedeniyle gözden geçirilmesini öneriyorum, tarihe hakim bir okuyucu yanlışları anlayabilse de bu kadar fazlasıyla karşılaşılmamalı...
Okur Takip Önerileri
Demirtaş’ın Devran adlı öykü kitabını yakın zamanda büyük bir zevkle okumuştum. Bu eserini beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Gizem yaratmak uğruna hikayenin “sürprizlerle” doldurulmasını çok amatörce buldum.
“...Etrüskleri hatırlamak, eski kültür imajımızı iki klasik Akdeniz halkının başarısıyla kısıtlamamak için önemlidir.”
Kitap Eturya’nın kültürel kazanımlarına, Etrüsklerin başlıca Latinler olmak üzere, Samnitler, Umbrialılar gibi Apenin Peninsulası’nın diğer halklarıyla etkileşimine ve onlara olan etkisine anlaşılır bir şekilde değiniyor. Etrüsk
Araştırmalarım için daha önce yazarın makalelerinden faydalanmıştım. Kendisi Katalan devrimci Andreu Nin ve kurucularından biri olduğu POUM partisiyle ilgili İspanya İç savaşı tarihçileri camiasınca saygı duyulan pek çok makale ve kitap yayımlamış. Öncelikle bu kitap bir özet niteliği taşıdığından, Pagès’in dönemi aydınlatan fikirlerini anlamak
Yazarın bloğunu birkaç yıldır takip ediyorum, çeşitli makalelerini de okumuştum. “Devrim ve Direnç” geç 19 ve 20. yüzyıl İspanya’sını anlamak için bir özet niteliğinde, bilinmesi gereken terimlerin ve tarihi olayların basit açıklamalarını içeren bir kitap. Eğer bu döneme hakim hissediyorsanız, bilgilerinizi tazelemek için iyi bir kaynak olduğunu
Bu kitabı çok büyük bir heyecanla okumaya başladım. İspanya yakın tarihine ve siyasetine özel ilgim nedeniyle böyle kapsamlı bir çalışmayı Türk bir araştırmacının gözleminden okumak beni çok sevindirdi açıkçası. Aradığım özeni kitapta bulamadığımı açıkça belirtmeliyim, özellikle yazarın yaptığı düzinelerce gerek İspanyolca gerek Katalanca yazım hataları ve önemli terimleri çevirirken anlam kaymaları&düşüklükleri okuyucuyu bir süre sonra çok rahatsız ediyor. Aynı zamanda, yazarın kaynakça belirtimini de kafa karıştırıcı bulduğumu itiraf edeceğim. Kaynak olarak kullandığı ünlü tarihçi ve siyasetçilerin görüşlerinin önemli bir kısmının kesinlikle akademik değeri olmayan gazete haberlerinden olduğunu gördüm (yani notlarda ve kaynakçada kendisi bunu bizzat belirtmiş). Böyle bir akademik çalışmada tezini desteklemek için basit ikinci elden kaynakları kullanmasını doğru bulmadım.
Çalışmanın kısa olduğunu göz önünde bulundurursak, yazar, saygı duyulan hem İspanyol hem yabancı yazarların dilimize çevrilmemiş kaynaklarını başarıyla derlermiş. Fakat yazım hataları ve özellikle kitabın giriş kısmında yazarın gereksiz (aynı zamanda konuyu basitleştirdi) bir biçimde kişisel anılarına değinmesi okuyucuyu gerçekten de kitaptan soğutuyor....
Hacimli bir kitap olmasına rağmen, Jules Verne Okuru'nu altı gün içinde bitirdim. Dürüst olmak gerekirse, kitaba bu sitede verilen puana hiç katılmıyorum. Bu roman belirli bi tarihi dönemi anlattığından, hem siyasi hem coğrafi bilgisi yeterli olmayan bir okuyucunun kitabın değerini anlamamsı normal.
Jules Verne Okuru, Nino adında on yaşlarında bir çocuğun 1947-1949 yılları arasında, Jaen iline bağlı köyünde İç Savaş'ın ardından hala süren politik "savaşı" çocuk gözüyle betimlemesinden oluşuyor. Nino'nun babası bir jandarma ve büyüdüğü dönem nedeniyle jandarmaların "kızıllarla" dövüşmesi gerektiğini biliyor. İspanya İç Savaşı 1939 yılında resmi olarak bitse de Endülüs'deki Sierra Sur sıradağlarında hala gerilla adı verilen komünist, anarşist ("cumhuriyetçi") direniş grupları 1940'lı yıllarda yaşıyorlar. Romanın geçtiği 1947-1949 yıllarında Nino, hem jandarmanın acımasızlığını hem de karanlık Franco diktatörlüğünde hala direnişin var olduğunun farkına varıyor.
Eğer bu döneme özel bir ilginiz varsa, bu roman ilginizi çekecektir çünkü hikaye tamamen gerçek yaşanmış olaylara daynarak yazılmış. Yazar, savaştan bitap düşmüş, diktatörlüğün ilk yıllarında Jaen köylüsünün detaylı bir resmini çiziyor kitabında. Benim tavsiyem ise, bu romandan zevk almak için biraz tarihi araştırma yapmak :)
"Dali'den Karakurbağasına Bazı Düşünceler" 1940-45 yılları arasında Orwell'in yazmış olduğu çeşitli makalelerin bir derlemesi. 1930'lu yıllarda Avrupa'da Faşism'in yükselişiyle, bu umutsuz yılların edebiyatını ve gazeteciliğini eleştiriyor George Orwell. Yazara göre bu dönem asılsız bilgilere dayanan haberlerin popülerleştiği yıllardır. İspanya İç Savaşı'ndaki anılarını anlattığı "Katalonya'ya Selam" kitabında da bolca değindiği gibi, özellikle 30'lu yıllardan sonra habercilik mübadelelere şehrin güvenliğinden bakan, şöhret peşindeki gazetecilerin ve siyasetçilerin eline düşmüş durumda.
Makaleler birbirinden farklı konularla ilgili olsalar da, çoğu yazıldıkları dönemde İngiliz insanının Avrupa siyasetine bakışını eleştiriyor.
"Dünya'ya Kafa Tutan Köy" Sevilla'ya bağlı Marinaleda köyünün Franco'nun ölümü sonrası İspanya'da demokrasiye geçiş döneminde aylarca süren grevler sonucu köylünün kendi toprağını kendi işlediği bir "ütopyayı" nasıl kurduğunu anlatıyor. Bu şuan Avrupa'da eşi benzerine pek rastlanmayacak köy, başarısını belediye başkanları Gordillo Sanchez'e borçlu. Marinaleda 1980'lerdeki siyasi belirsizlik döneminden yararlanıp, günler süren protestolar ardından köyün her bireyine iş garantisi veren, Endülüs insanını yıllar süren yoksulluktan kurtarmayı hedefleyen bir ütopta. Kitap hem Sanchez Gordillo önderliğinde Marinaledalıların bu sistemi nasıl inşa ettiklerine, hem de özellikle 2010 yıllarında Euro krizinden vurulmuş İspanyolların artık köye imrenek baktıklarına değiniyor.
Endülüs 20. yüzyıldan itibaren İspanya'nın en yoksul bölgesi olmuştur. Şimdi Endülüslü günlük işçilerin ayda kazandıkları 500 euro ile ailelerine bakmaları gerekirken, İspanyol kraliyet ailesinin aylık milyon euroluk bütçesini göz önüne alınca İspanya, Franko döneminin bir yansıması olarak değelendirebilceğimiz, adeletsizlikten muzdarip. Kitabın Endülüs insanına vermek istediği mesaj ise şu: Andaluces no emigreeis, la tierra es vuestra (Endülüslüler göç etmeyin, toprak sizin). Endülüs insanı yıllarca çektikleri yoksulluktan ancak direnerek ve haklarını arayarak kurtulabilir, her Endülüs "pueblo"su bir Marinaleda olabilir.
Arka kapağını okuduktan sonra, İspanyol İç Savaşı ile ilgili kişisel araştırmamda bana yardımcı olabileceğini düşündüğüm için aldım bu kitabı. Beni hayal kırıklığına uğrattı maaalesef... Kitabın ana karakteri "boş" bir hayat yaşayan uyuşturucu bağımlısı bir genç. Madrid'e üniversiteden bir şiir bursu ile gidiyor. Kitap onun İspanya'daki ilişkilerini ve yeni hayatını anlatıyor. Eğer daha önceden Madrid'i ziyaret etmediyseniz, lokalizayon için verilmiş bazı yer adlarını karıştırmanız ve kitabın bu yönünü biraz sıkıcı bulmanız normal karşılanır... Kendini beğenmiş bir Amerikalının gözünden İspanyol halkını dinlemek isterseniz iyi bir seçenek ama ben kitabı okumaktan zevk aldığımı söyleyemem...
Rodoreda kitabını sonsözünde bir aşk kitabı olarak tanıtsa da, Güvercinler Gittiğinde okuyucunun İber yarımadasının en karanlık yıllarını sıradan bir kadının gözleriyle görmesini sağlıyor. Kitap cumhuriyete geçişin heyecanını, 1936'da savaşın beraberinde getirdiği vahşet ve hüznün izlerini taşıyor. Başını biraz sıkıcı bulmuş olsam da, okudukça kitabın ana karakteri Natàlia ile daha iyi empati kurmaya başladım ve kitabı iki günde bitirdim. Kesinlikle okunması gerekn bir kitap!
