Fatma Betül
@sfatmabetul
Umutları yak, anıları
söndür, zaten kalbim kül tablası
Lisans
Kendi dünyasında
5 kütüphaneci puanı
391 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hayatımın bir yerden sonra kolaylaşacağını düşünürdüm hep. Ama anlıyorum ki bazen hayal ettiğimiz şeyler gerçek olurmuş ve bu bizi mutlu etmeye yetmezmiş.
Sırf işime yarayacak diye bana haksızlık yapan birinden özür dilemek istemiyorum. Yardımına ihtiyacım var ama nerede durması gerektiğini bilmeli... Çünkü birisi size bir sorununu anlattığında onu suçlamak yerine soruna odaklanmalısınız.
Aslında paylaşmayacaktım ama çok heyecanlıyım. Dayanamadım :)
Ben bugün(teknik olarak dün akşamüstü) atandım :') elhamdülillah...
Okur Takip Önerileri
Kendi bilinçaltım bana düşman...
Bana korkutucu gösterimler yapıyor :(
Sürekli bütün zorluklardan kaçmak istiyorum. Hiç savaşma dürtüm yok. Bu nedenle de üzülmekten öteye gidemiyorum. Kendi içimde kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Nereye kadar böyle devam edecek? Bilmiyorum.
Etrafında bipolar insanların olması diye bir lanet var. Bilen bilir, işkence gibi. Allah kimsenin başına vermesin.
Ne çok şey bekliyor, ne çok şey istiyoruz bu dünyadan. Halbuki bu dünya imtihan değil midir?
Ah Gazze... Haberlere artık yüreğim dayanmıyor. Rabbim sen kurtar.
Kötü geçen günlerin ardından da güzel bir sabaha uyanabilirmişiz. Hayat hep hüzün kokmazmış. Ümitler yeniden yeşerebilirmiş. Hayat hep çok kötü değilmiş ya! hep bir hüzün içinde olan ben buna inanmaya başladım, inanmak istiyorum.
Çözemiyorum artık. Hayatımdaki sorunları çözemiyorum. Önceden nasıl çözülüyordu zerre fikrim yok. Neden böyle olduğunu da anlayamıyorum. Sorunlar Çok ciddi boyutlara ulaşmaya başladı. Korku ve stres var sadece. Harekete geçemiyorum. Üzülüyor, ağlıyorum sadece. Umarım kısa sürer bu durum. Ama inancım da yok bir yandan. Çıkmazdayım
Gitme isteği... Hiçbir yerde kalmak iyileştirmez böyle olunca. Çünkü sadece olduğun yer değil, düşüncelerin de seni boğuyordur. Çaresi de yoktur. Kaçar durursun.
Ruh halim yüzünden, yapamadıklarım için suçlanmaktan çok yoruldum. Son raddeye geliyorum defalarca kez. Ama bırakacak cesaretim de yok ki... Hep en zoru bana denk geliyor. Hep daha çok sorumluluk almam gerekiyor. Yoruldum. Dinlenmek istiyorum. Anlaşılmak istiyorum.