Yunus Ilhan
@shark
O an ne düşünüyorsam onu yazıyorum
Resepsiyonist
Ağrı
Doğubeyazıt
73 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hür beynimin bana vadettiği her şeyi kaybettim. Dopamin çılgınlığıyla zehirlendim. İçimde haykıran, kendini kurtarmaya çalışan bilinci duymama rağmen, bu kölelikten kurtulamıyorum.
Milyonlarca yıldır süregelen evrime ters bir hızda değiştik. Bu yüzden fiziki ve mental sorunlarımız oluştu. Tüm sorunlarımıza çare bulacak potansiyelimiz vardı ama mental olarak problemli olduğumuz için hayal dünyasından çıkamadık ve halen acı çekiyoruz. Acılarımızdan kurtulmak için cesur olup hayal dünyasından çıkmamız gerek.
88 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Zamını geldiğinde çiçek gibi olmalıyız. Gübrelerden beslensek bile cennet gibi kokmalıyız.
Önümüzde çok büyük bir savaş var! Eğer devam etmek istiyorsan öfkelenmeli ve özümüze dönmeliyiz.
Her yer zehirlenecek. İnsan oğlu kendi yarattığı icatlar yüzünden önce özgürlüğünden olacak, sonra türünü kaybedecek. Son anlar kaydedilse öyle acılı bir feryat olacak ki bunları izleyen tüm türler acısından ağlayacak.
Genetiği değiştirilen ürünler yüzünden hormon açlığımız en üst düzeye çıktı. Bu yüzden ne kadar çabalarsak çabalayalım üretim ve gelişimden mahrum kalmaya mahkumuz.
Zarar görmekten ve zarar vermekten öyle fazla kormaya başladık ki en ufak diş gördüğümüzde başımızı öne eğiyor ve korkudan titriyoruz. Başımızı öne kaldırmadıkça kim olduğumuzun farkına varamayacağız.
Özgür olmak için modern dünyanın özgürlük adı altında empoze edilmiş bütün düşüncelerini reddetmemiz gerek.
Kaybolmuş ruhlardan ibaretiz. Oyun kurucuların istediği gibi düşünüyor, istedikleri gibi karar veriyor, istedikleri gibi hareket ediyoruz. Konfor alanımızdan çıkamıyoruz çünkü çıkmanın ne kadar acı verdiğini biliyoruz. Acı içerisinde yaşıyoruz. Özgürlüğümüz elimizden alınmış, üretkenliğimiz bastırılmış durumda. Tekrar insan olabilmemiz için isyan etmeli benliğimizle barışmalıyız.
Hakkımız olan her şeye lütufmuş gibi bakmaya başladık. Karanlık çağların en kötüsünü yaşıyoruz.
Seviniyor ve üzülüyor, iyi ve kötü arasında cebelleşiyor, hayat mücadelesi vermekte zorlanıyor, zincirlerimizden kurtulamıyoruz. Rahatlamalıyız.
Hiç kimse ölmüyor. Herkes tek bir zihnin parçalarına ayrılmış kırıntılardan ibaret.