Kadınlara neden bir zorbayla yaşamayı sürdürdüğü sorulduğunda hep şu yanıtı verdiklerini bilmiyor muyuz: 'Ayrılmak çok zor. Tam ayrilacakken ya gebe kalıyorum
ya da çocuk emziriyorum.
Doğum denetimi, kadının özgür istencini, kendi kişiliğini ve çevresini denetleme konusunda gösterdiği en can alıcı çabadır.
Bu dünyada bahçedeki laleler gibi yaşamaktan, güzel görünüp işe yaramamaktan nasıl memnun olabiliyorsunuz?
Tarih bize ezilen bütün sınıfların gerçek özgürlüğü kendi çabalarıyla efendilerinden kopardıklarını söyler. Kadınların bundan bir ders alması, ancak güçlerinin yettiği yere kadar özgür olacaklarını anlamaları gerekir.
Bir kadın kendisi istemedikçe, çocuk doğurmamalıydı. Tanrı'nın devletin,toplumun, kocanın, ailenin vb. kölesi olmaya karşı koymalıydı
Feminizm yalnızca kadınlar için yeni bir umudun ortaya konması olarak kalmaz,tüm insanlar için yeni türden bir dünya umudu da barındırır.
İnsanoğlu'nun bedeni her zaman bilgisizliğe, alçaklığa ve erdemsizliğe açıktı!
Yuva... Ev kadının ezeli mahpushanesidir ;koca burayı huzurlu mutluluk beldesi diye tanımlar ama dışarıda, kendi yararına pek de o kadar huzurlu türden olmayan daha renkli ve ayartıcı bir tanıma uyan bir mutluluk arar..
Erkekler zincirlerimizi cömertçe koparıp kölece itaat yerine, akılcı bir yoldaşlıktan memnun olabilseler ne iyi olur!
Bir kız bebeğin ileride yaşayabileceği bütün ıstırap yüzünden yüreğim yanıyor. Kadınların özgürleşmesine yardımcı olmak için elimden gelen her şeyi yaptım, ah ne yazık, bu o kadar az ki. Bizler de özgür olana ve erkeklerle birlikte kadınların da olan bir dünyayı görene dek, birçok asır geçmesi gerekecek.