Yükseklere çıktıkça insanın gördüğü şeyler çoğalır, ancak konuşacakları azalır.
Haticetü’l-Kübra, Mekke demekti onun için… Ben Mekke’de iki büyük kadının parmak izlerini hep takip etmişimdir; biri Hz.Hacer diğeriyse Hz. Hatice… Mekke, nasıl ki şehirlerin annesiyse, onlarda Mekke’nin anneleridir…Sayfa 265
‘
“Anneciğim” ne güzel bir kelimeydi. Bir dua gibi, bir zikir gibi, söylendiğinde bile insanı iyi ediyor, sanki biri elinizden tutuyor, sanki gökyüzü kalkıyor, tavanlar yükseliyor gibi geliyordu insana….
‘
