Sibel Köksal
@sibelin_kitaplarii
İnsan Kaynakları
Izmir
6 Mart
459 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Ama ben ölebiliyorsun sanıyordum?" dedi Evangeline.
"Neden? Beni öldürmeyi mi planlıyorsun?" Jacks'in gözleri parladı.
Kaos, Jacks'e sert bir bakış attı. "Kızı tahrik etme."
"Rahat ol." Jacks, bir sandalyenin kolundan sarkan prangalardan biriyle oynadı. "Ona, beni bıçaklaması için bir kez şans verdim. Ama o zaman bile yapmadı."
"Ve bunun pişmanlığını sonsuza kadar yaşayacağım" dedi Evangeline. Ama sözlerinin gerektiği kadar samimi olmaması onu dehşete düşürdü..
Dex KitapKitabı okudu
"Dikkatli ol" dedi Jacks. "Şu anda bana, benden nefret ediyor muş gibi bakmıyorsun."
"Ediyorum" dedi Evangeline. Ama boğuk, soluk soluğa ve... Arzulu sesi tam tersini söylüyordu.
Dex KitapKitabı okudu
Bu genç adam varis değildi... Hatta artık genç bir adam bile de ğildi. Aşırı yakışıklıydı, gözleri ışıl ışıldı, ağzı bir elması kesebilird ve buğday rengi teni içeriden aydınlatılıyormuş gibi parlıyordu.
O bir vampirdi.
Hem de Evangeline'in âşık olduğu ilk erkek.
Dex KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Beni kendi amaçların uğruna kullanmak için hiç incitmemişsin gibi yapma. Valory Kemeri'ni açmayı kabul etmezsem, senden gerçekten nefret etmeye başlayacağımı söylemiştin."
Ben herkesi incitirim, Küçük Tilki. Ama benden nefret etmek için hayatta olman gerekiyor." Gözleri âdeta buz tutmuştu. "Ölmeni istemiyorum ve bunu yapmaya çalışan herkesi öldürürüm.”
Dex KitapKitabı okudu
"Buradan uzak dur ve onu bir daha öpme."
"Neden... Neler oluyor?" diye sordu Evangeline.
Jacks dişlerini sıkarak konuştu. "Biri sana ve prensine yeni bir büyü yapmış.."
Dex KitapKitabı okudu
"Titiz Adrian Volkov, hayatında ilk defa bir kadının ona yaklaşmasına izin veriyor. Bu zayıflık değilse, başka nedir bilmiyorum."
Adrian'ın zayıflığı olduğu fikrinden hoşlanmamıştım..
Ren KitapKitabı okudu
"Onunla tanıştığımdan beri deneyimlediğim her duygu yüzeye çıkmıştı. Hayal kırıklığı, bilinmezlik ve kabullenmek istemediğim lanet olası özlem.."
Ren KitapKitabı okudu
"Canım yanıyor..." Sesim çatladı.
"Doktoru çağırayım."
"O acı değil." Yumruğumu göğsüme vurdum. "Burası. O kadar çok acıyor ki binlerce bıçak tarafından kesilip açılıyormuş gibi hissediyorum." Adrian elini başımın arkasına götürerek saçlarımı okşadı. "Buna dayanamayacak gibi hissedip ölmenin daha iyi olacağını düşünebilirsin ama bu doğru değil. Yaren iyileşecek. Belki hemen ya da yakın zamanda olmayabilir, belki tamamen iyileşmeyebilir ama yaran kapanacak. Dönüp geriye baktığında bugünü değiştiğin ân olarak göreceksin."
"Ama hayatım boyunca yara izlerini taşıyacağım," diye ağladım, tekrar göğsüme vurarak. "Tam burada."
"Yara izleri, yaşadığın ve hayatta kalacak kadar güçlü olduğun anlamına gelir." Başımın tepesini öptü. "Sen onlarla yüzleşebilecek hâle gelene dek yara izlerinin her birine tapacağım, Lenochka."
Ren KitapKitabı okudu
O benim gelinimdi.
Karımdı.
Lanet olası şekilde benimdi.
Ren KitapKitabı okudu
"Bir şeyimi daha ona teslim etmiştim. Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ama artik onun ellerindeydi, geri almamın imkanı yoktu. Tipki kaderim ve ölümüm gibi."
Ren KitapKitabı okudu
"Adrian daima hafife alınmaması gereken biri olmuştu, güzel bir manipulasyon ustasıydı. Sanki saldırmadan önce insanların gardını indirmesi için yakışıklı yüzle doğmuştu. Şu anda ben, o insanlardan biriydim. Çünkü hiç şüphem yoktu ki peşime düşmüştü ve çıkış yolum olmadan tamamen kapana kısılmıştım."
Ren KitapKitabı okudu
"Ah seni rahat bırakmayacağım. Benim olduğunu tamamen kabul etmedikçe, bırakmayacağım.”
"Asla.” hızlı kararan bakışlarını, kararlı bakışlarımla yakaladım. Onu kışkırtmak akıllıca olmayabilirdi fakat amacım bu değildi. Hala sahip olduğum küçük parçaları almasın diye kendimi koruyordum. Onlardan vazgeçersem, onları ve beni ezip geçecek, sonra da beni kilitli odada ölmem için bir kenara fırlatacaktı.
Ren KitapKitabı okudu
Sanki bu kalbimin yavaş yavaş parçalanmasını durduracakmış gibi elimi göğsüme vurdum. Adrian’ın az önce ruhumda bıraktığı açık yarayı iyileştirebilecekmiş gibi.
O her zaman karanlık olsa da konu ben olduğumda, en azından bir ışık vardı. Şimdi o ışık gitmişti, geriye sadece onun karanlığı kalmıştı.
Boğazımdan bir hıçkırık koptu çünkü biliyordum, bu gece Adrian’ın bir parçasını kaybettiğimi biliyordum.
Aşık olduğum parçasını.
Ren KitapKitabı okudu
Keskin bakışları, beni iki tarafı da keskin bir kılıç gibi kesiyordu.
"Ya evimden ayrılmak istemediğimi söylersem?”
"O zaman yalan söylemiş olursun ve ben de sana bunu yapmama söyledim. Son birkaç haftadır orada boğuluyorsun. Sana baleyi hatırlattığı için gün geçtikçe daha çok depresyona giriyorsun.”
"Senin evin buna böyle bir çözüm mü olacak?”
"Muhtemelen. Ayrıca daha güvenli."
Ren KitapKitabı okudu
Adrian, beni ensemden tutup göğsüne doğru çekti. ”Artık benimsin, Bayan Volkov.”
Onun soyadının benimkine eklenmesinden nefret ettim. Nedense, ruhumu şeytana satmışım gibi hissettiriyordu.
Daha da kötüsü, onunla gerçekten evlenmiştim.
Adrian bunu kazanç olarak görse de benim için sadece başlangıçtı.
Beni karısı olmaya mı zorlamıştı? Tamam.
Hayatının son bulmasına karısının elleri sebep olacaktı.
Ren KitapKitabı okudu