Ama insan yaşamak istemediğine karar verdikten sonra karşısındakilerin korkutma gücünü de ellerinden almış oluyor.
Sayfa 171
Herhalde bakire. Daha iyi. Çünkü bekaret Arapların gözünde çok önemliydi. Mukayeseden ödleri koptuğu için.
Sayfa 147
“İnsanı en mutlu eden şey, ihtiyaçlarıyla varlıkları arasında bir denge bulunmasıdır. Bütün sorun, bu dengenin nasıl sağlanacağı…”
“Aptal bir dost, akıllı bir düşmandan daha tehlikelidir.”
Sayfa 343Kitabı okudu
Kalabalığın çıkardığı gürültü mantıksızdır ama kulakları sağır edecek kadar güçlüdür. Beyinleri yoksa da, binlerce kolları vardır. Bunları seni yakalamak, çekmek, aşağıya indirmek ve batırmak için kullanılırlar.
Sayfa 119
Oysa biz artık orta düzeydeki insanların çağında yaşıyoruz. Orta düzeydeki insan sıkıcı, renksiz, aptal gibi görünür... Fakat ölümsüz tekdüzeliğine devam eder... Hiç bıkmaz. Amipler her zaman kaplanlardan çok yaşar. Çünkü durmadan bölünür,yenilenirler. O ölümsüz tekdüzelikleriyle. Kalabalıklar zorbaların en sonuncusu olacaktır.
Sayfa 119
Pek başarılı bir diplomat sayılmazdım. İnsanın kendine kaypak bir vicdan edinmesi gerekiyor. Başarılı olmak için gerçeğe karşı esnek bir tutum gerekli bu meslekte. Bendeyse bu nitelikler yoktu.
Sayfa 112
Kaybetme korkusu da belki kaybetmesine sebep olabilirdi.
Sayfa 97
Bildiğin gibi şibumi, sıradan, olağan görünümlerin altında yatan gizli üstünlükleri anlatır. Şöyle düşün: o kadar doğru bir söz ki , cesaretle söylenmesine gerek yok. O kadar dokunaklı bir olay ki, güzel olmasına gerek yok. O kadar gerçek ki,sahici olmasına gerek yok. Şibumi demek, bilgiden çok anlayış demek. İfade dolu bir sessizlik demek. Kendini kanıtlama gereği duymayan bir alçakgönüllülük demek. Sanatta şibumi zarif bir basitliği ifade eder. Buna sabi denir. Felsefedeyse kendini wabi olarak gösterir. Büyük bir ruhsal rahatlıktır ama pasiflik değildir. Bir insanın kişiliğindeyse ... nasıl söylemeli... Hakimiyet peşinde olmayan otorite mi? Onun gibi bir şey.
Sayfa 85
“Kitapların zihnini meşgul etmesine ihtiyaç duyduğunu biliyordu.”
Sayfa 200Kitabı okudu
Zaten sevgi için motivasyon içgüdüsünü saptamak hiçbir zaman kolay değildi. Hele sevgiyi şantajdan ayırmak hemen hemen olanaksızdı.
Sayfa 38
“ Zaman ancak, içi boş olduğu zaman ağırdı. ”
Kazanılan bir beyin, kaybedilen bir hayattan daha önemliydi.
Sayfa 123 - E yayınlarıKitabı okuyor