Tövbe sularına kanıyor yaralı yüreğim
Her zaman sevgiliye sığınıyorum.
Bizi yarattığın gibi güzel al,
Bizi sevdiğine bağışla, diyorum
Ve bahar tomurcukları gibi
Açılıp yalvarıyorum,
Kapanıp yalvarıyorum.
Güzel duâlarla doluşuyor içime...
Onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
Titreme daha fazla kalbim.
Bağışla kendini artık onu da
Bırak gitsin.
Bırak gitsin.
O senin ezel gününden kaderin
Sen onu nasılsa bin kere daha
Seveceksin.
Sayfa 35 - MetisKitabı okudu
Bismillahirrahmanirrahim
Adınla başlıyorum mektubuma
Ey her şeye kadir Rabbim
Bağışla cüretimi
Ruhumla sevgine sarıldım...
Aşkım Miracım Olsun; Aşkıma Şahit Ol Allah’ım!
Dünya müminin zindanıymış,
Bunaldım bu zindandan Allah’ım!
Yüreğimdeki sevgini öyle büyüt, öyle büyüt ki,
Yüreğim artık bu dünyaya sığmaz olsun…
Aşkım miracım olsun Allah’ım, aşkım miracım olsun!
Kalbim bir Burak’a dönüşsün ve beni alıp sana getirsin.
Yedi kat göğü aşkınla aşıp huzuruna varayım,
Huzurunda başımı secdeye koyayım,
Sonsuza dek hep
"Denize karşı bir bankta,
omzuna başımı yaslayıp,
sesinden şiir dinlemek gibi çocukça isteklerim oldu.
Bağışla..."
Nazım Hikmet Ran
"Denize karşı bir bankta,
omzuna başımı yaslayıp,
sesinden şiir dinlemek gibi çocukça isteklerim oldu.
Bağışla..."
Nazım Hikmet Ran
bağışla, ben umudu arıyorum hala,
bak, gökyüzünün rengi bozuk,
kapımızda her gün yeni bir sayrılık,
sevgiler yeni ölümlere gebe,
hepimizin dilinde aynı yalan,
yüzlerimizi görmek bile yoruyor bizi,
kum saati boşalmak üzere.
çöktü dizüstü dünya
vaat edilen fırtına nerede?
Denize karşı bir bankta,
Omzuna başımı yaslayıp,
Sesinden şiir dinlemek gibi
Çocukça isteklerim oldu bağışla...
Nazım Hikmet Ran