Oysa bir umuttu yaşamak...
Uzaktan bakıp hayal kurmaktı...
Sessiz kalıp köşende oturmaktı...
Hem benim hakkım mıydı ki yaşamak...
Sevmek, aşık olmak yada umutlanmak...
Kıymetsiz, anadan öksüz ve hayali olmayan...
Oysa ufak bir gençti kendi halinde olan...
Güneşli diyarların, bağrı yanık evladıydı...
Soğuk iklimlere, sıcacık bakışlarına adaydım...
Oysa ufak bir gülüşe nice umutlar yeşertendim..
Şimdi soğuk yolların yalnız yolcusu oldum
Kar tanelerinin sırdaşı, soğuk diyarların fedaisi...
Soğuk diyarlarda kalbi donan fedai...
Hem hakkımız mıydı ki sıcak iklimlerin sıcaklığını
Soğuk diyarların topraklarına taşımak
Sıcak toprakların, sıcak bakışların, samimi gülüşlerin karşılığında aldığım
koskoca bir yalan...
Benim yolum uzun, çok uzun, sonu belli olmayan cinsinden...
Karlar arkadaşım, yağmurlar yoldaşım, fırtınalar sırdaşım...
Dedim ya yolum uzun, çok uzun...
Hasancan ALKANLI
sen hala anlamadın sevginin en hasını
sen hala çözemedin ırmağın dünyasını
o, coşkun bir denizin sularına yürürken
sen hasta bir çeşmeden doldurmuşsun tasını
gittiği her iklime sevdanı götürürken
gözyaşı çukuruna gömmüşsün deltasını
henüz bir tokat gibi inmedi yüzüne aşk
kalbine çivilerle gömülmedi ayrılık
görmedin bir arslanın can çekişen resmini
yalnızlık kitabında okumadın ismini
bir takvim yaprağında yanmadı bakışların
dökülen tüylerine tutunmadın kuşların
karanlık köşelerde acı acı gülmedin
sen henüz kovulduğun kapılarda ölmedin
o celali uykudan uyanmadın, uyanma
düşlerimin rengine boyanmadın, boyanma
Çaresizliğin en amansız olduğu yerdeyim şimdi ilk defa sevmenin tarif edilmez korkuları içindeyim. Uykusuz gecelerin yorgun sabahlarında seni düşünüyor ve
korkularla yine sana doğru koşuyorum. Hep aynı soru düşüncemde:
Ya seversem? O zaman neler olabileceğini düşünmek korkutuyor beni.
İlk defa yenileceğimi anlıyorum. Karşımda kendinden emin