"Şiir okuyucusu şairin gösterdiği inceliği kendisine gösterilmiş bir saygı kabul eder, önemli bulduğu şairdeki özensizliği kendine yönelmiş bir hakaret sayardı."
"Artık şiir(!) değerlendirilmelerine paranın, apoletlerin ve koltukların gölgesi düşmüştür. Artık çevreden değil, piyasadan söz etmek; okuyarak, tadına vararak değil, pazarlıkta uyuşarak bir şeyler elde etmek zamanıdır."
Türkiye’de dolarla ölçülen değerle, şiirle ölçülen değer arasında tercih yapan insanların birbirinden ayrılmaları hatta birbirinden kopmaları, Türkiye’nin lehine olacak bir şeydir.
Akif'in mektupları Safahat'ından, Necip Fazıl'ın O ve Ben'i Çile'sinden, Cemil Meriç'in Jurnal'i Kırk Ambar'ından, İsmet Özel'in Waldo'su Şiir Okuma Klavuzu'ndan daha çok kendilerini söyler ve anlatır kanımca.
Modern şiirin özel bir okuru vardır. Bu öyle bir okurdur ki metinde belli bir anlam bulunduğunu tespit ettiği anda, onun şiir olmadığını düşünür.
Özel, Sy. 198
Sanırsın bu kadar insan şiirsiz büyümüş ve şiirsiz gömülmüş kokması ondan mıdır ölülerin sonra evet şiirdir temizleyen kirli fikirlerimizi ve bağırandır bizim yerimize karşımızdaki bütün kapalı zihinlere...