MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Büyük ölüleri yaşar bir toplumun geleceğini,
Sen bundan yeşermektesin
Anıtkabir'de her yıl.
Büyük ölüleri yaşar bir toplumun geleceğini,
Sen bundan kalıcısın
Toprakta, yerde, taşta... çocukta.
Büyük ölüleri yaşar bir toplumun geleceğini,
Sen bundan ölmüyorsun
Mustafa Kemal Atatürk.
Şu!
Şu da!
Şuradaki de!.
Şuradaki işçilerin hepsi!.
Şunların yarısı!
Şu ateşçinin kendi, kızı, karısı!..
Şu şimendiferci, şu vatman!
Şu patronunu selamlayan ustabaşı değil!..
Ötekisi!..
Şu bol paçaları dalgalı iki gemicinin ikisi!.
Şu iğneden Parmaklarıyla dikiş diken Kadınlar! ..
Şu taşlı yollan çarıklarına dolayan,
Dağlardan dağlara güneşi kovalayan
Köylü ırgat!..
Şu Marks'ın kafası, Lenin'in gözüyle yazan muharrir! ..
Sonra bu şiiri söyleyen şair!..
Bütün bunların şunların onların hepsi .. .
Hepsinin alnında [ .... .. ...... ] tacı!.
Hepsi Aydınlık'çılardan Hepsi Aydınlık'çı!..
Belki tanıyabilirim günün birinde suretimi,
bir güvercinde, yuvarlanan bir taşta..
Bir kelime eksik!
Nasıl adlandırmalıyım kendimi
Mecbur kalmadan başka bir dile sığınmaya..
Belki tanıyabilirim günün birinde sûretimi,
bir güvercinde, yuvarlanan bir taşta...
Bir kelime eksik! Nasıl adlandırmalıyım kendimi,
mecbur kalmadan bir başka dile sığınmaya.
"Artık bulamıyorum seni bende, hayır.
Başkalarında da. Bu taşta da yoksun sen.
Artık bulamıyorum seni. Yalnızım ben.
Bütün insanlığın acısıyla yalnızım."