Eski Ahit'te insanoğlunun “kötü düşüncelerle" donatılmış, kötülük eğilimiyle yaratılmış olduğu görüşü bulunmaktadır. Eski Ahit'in ilk beş kitabında bu tabir birkaç defa kullanılmaktadır. Örneğin Nuh'un oğullarıyla ilgili hikâyede, "RAB baktı, yeryüzünde insanın yaptığı kötülük çok, aklı fikri hep kötülükte," (Yaratılış 6: 5) denilmektedir. Tufandan sonra şunları okumaktayız: “(Nuh'un temiz sayılan hayvanlarla kuşlardan yaptığı yakmalık sunulardan gelen) güzel kokudan hoşnut olan RAB içinden şöyle dedi: ' İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim. Çünkü insan yüreğindeki eğilimler çocukluğundan beri kötüdür. Şimdi yaptığım gibi bütün canlıları bir daha yok etmeyeceğim."" (Yaratılış 8: 21) Üçüncü değinmede, "Başlarına sayısız kötülük, sıkıntı geldiğinde bu ezgi onlara tanıklık edecek. Çünkü çocukları bu ezgiyi unutmayacak. Ant içerek söz verdiğim ülkeye onları getirmeden önce neler tasarladıklarını biliyorum," sözlerini okumaktayız. (Yasanın Tekrarı 31: 21).
Bu üç değinmenin hiçbirinde insanoğlunun esasen kötü olduğundan değil kötüye hizmet etmekte olduğundan bahsedilmektedir. İlk değinme sadece Nuh'un oğullarıyla ilgili olarak yapılmaktadır. İkincisi Nuh'un oğullarına verilen cezanın tekrarlanmaması konusunda Tanrı'nın arzusunu açıklamak için yapılmaktadır. Gerçekten de Tanrı'nın merhameti insanlığın kötüye olan eğilimi hakkındaki derin bilgisine dayanmaktadır. Üçüncü değinme ise insanoğlunun gelecekte de devam edecek olan kötülük eğilimlerine yapılmaktadır.
Sayfa 143Kitabı okudu
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Tahammül
Şayet bugün ümmetiz okyanusun bir ucundan öbür ucuna kadar yayılmış olan büyük gücünü bir araya toplayamıyorsak, en azından, İslam’ı bilince sahip olan, diyaloğa girilebilir ve anlaşılabilecek büyük grupları bir araya getirmek için çalışalım. Bu da pürüzleri ortadan kaldırmak, aşırılıkları azaltmak, anlayışları birbirine yaklaştırmak, tavırları ahenkli hale getirmek, devam etmekte olan problemler konusunda tek sefer halinde durmakla ve görüş birliği bulunan konularda herkesin birbirine yardım etmesi, ihtilaflı konularda ise herkesin birbirine hoş görmesiyle olur. Böyle bir anlaşma, yardımlaşma ve birlik kurma, dini bir hükümlülük ve hayati bir zorunluluktur. şayet bize tek bir fikir birleştirmese elbette ortak sıkıntı bir araya getirecektir.
Sayfa 267
Şayet bugün ümmetimizin okyanusun bir ucundan öbür ucuna kadar yayılmış olan büyük gücünü bir araya toplayamıyorsak, en azından İslamî bilince sahip olan, diyaloga girilebilir ve anlaşılabilecek büyük grupları bir araya getirmek için çalışalım. Bu da pürüzleri ortadan kaldırmak, aşırılıkları azaltmak, anlayışları birbirine yaklaştırmak, tavırları ahenkli hale getirmek, devam etmekte olan problemler hususunda tek saf halinde durmakla ve görüş birliği bulunan konularda herkesin birbirine yardım etmesi, ihtilaflı konularda ise herkesin birbirini hoş görmesi ile olur. Böyle bir anlaşma, yardımlaşma ve birlik kurma, dînî bir yükümlülük ve hayatî bir zorunluluktur. Şayet bizi tek fikir birleştirmezse elbette ortak sıkıntı bir araya getirecektir. Nitekim şâir Şevkî şöyle demiştir:
Ey İbnü't-talh her ne kadar soy (milliyet) bizi ayırsa da, belalar aynı derde tutulanları bir araya getirir!
Sayfa 267
