Yedi Güzel Adam
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Şilan Avcı
Yedi Güzel Adam..
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
•| Şilan Avcı
Ne çok benziyor acı ve mutluluğun sesi birbirine
Yitirdiğin her şey
Çocukken yiter
Burnundan gönlünü çeke çeke
Hep yaralı gezersin
Bir anne kaybetmek
Başka bir dünya olmaktır
Paslı parmaklıklı
Kapısında ayakkabı çıkarılmayan
İçeri terli ve yenik girilen
Kokusuz bir ev demektir
Uzun aralıklarla gülmektir annesizlik
Üstelik yaşın da hükmü geçmez
Kaçında olursan ol
Annesiz kalmak
Kalabalıkta hep en çocuk olmak demektir
Sıcak reçel ve Arap sabunu kokusunu
Her duyduğunda
Gözlerinden şişlenip
Derinden incinmektir
Çaresizliktir annesizlik
Az gülmektir
Uyuyunca ne güzel unutuyor insan
Başka bir hayatta gibi
Kendini başkasında görür
Ve bir nevi ölür gibi
Ama
Kuşlar gibi en çok
Kuşlar gibi geçerdi aşk gözlerimin önünden
Çırpınarak ve hızla
Tutamazdım
Bir vücut bulurdu kimsesizliğimiz
Gün bir türlü ağarmıyor
Aralıklı duruyor gönlüm
Ağlamaklı
Aynı tabutta gelin güvey oluyoruz
Biliyorum
Artık hangi acı gelse
Kalbime bir zerrecik dokunmaz
Kendini kazıdıkça
Ne çok çıkıyor kendinden insan
Küllüğü oluyorum
Bu örselenmiş, savrulmuş etin
Elimi kalbime koyup
Sensiz bir fısıltı arıyorum içinde
Bir tek, bir parça, bir zerre fısıltı
Otobüsün camında öpücük unutmuş serçeyim
Adını titrek parmağıyla üflediği cama çizen
O yalnız dilenciyim
Kalbimde
Akrebiyle kovalıyor seni zaman
Saklambaçta kayıp kız çocuğu terliğiyim
Nereye fırlatsan sahipsiz
Eskiciye versen
Yarım külah dondurma
Uzuyor kovalamacamız
İçli çocuklarız, hatırasında bu yolun
Çarpık ve kusurluyuz