Ölüm onun için, yedi yaşındayken bir sabah uyanıp beşiğine baktığında, erkekler küçük bir hasır sepetle onu alıp götürmeye gelinceye kadar, kendisine görmeyen, mavi sabit ve donuk bir ifadeyle bakan küçük kız kardeşiydi.
Ölüm, dört hafta sonra kızın yüksek iskemlesinin yanında dururken, pnun bir daha gülerek ve ağlayarak asla bunun içinde olamayacağını ve doğduğu için onu bir daha kıskandıramayacağını birdem fark etmekti.
Ölüm buydu.