Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah böyle bahar;
Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: "Sıkıntılar duradursun!"
Şairliğimle yetinir,
Avunurum.
Yoluma gül serperdi, her gün eteklerinden,
Gönlümün üzerinde, bir tül duvaktı zaman.
Sonra neden neşemin, büktü bileklerinden,
Neden beni yollarda, böyle bıraktı zaman…
Yalvardım, feryadımı duymadı sağır gibi,
Kalbi ne kadar sertti, tunç gibi bakır gibi,
En güzel günlerimi, çiçek koparır gibi,
Birer birer koparıp, göğsüne taktı zaman…
Vazgeçmiştim hayatın, baharından yazından,
Dur dedim! anlamadı bir kalbin niyazından.
Karanlık bir gecede, bir çeşmenin ağzından,
Düşen damlalar gibi, durmadan aktı zaman…