Vakia kainatta sıradan zannedilen olaylarla da ilahi gerçekler insanın kulağına fısıldanır. Her akşam batan güneş, her sonbahar sararıp dökülen yapraklar hayatın faniliğini hatırlatıp durur. Yüce dağlar, engin bağlar, çırpınıp duran denizler, yıldız dolu gökler Allah'ın azamet ve saltanatını hep haykırır durur. Ama kısa zamanda ve çevresinde olup biten bu olaylara alışan ve ülfet peyda eden insan, bunları sıradanlığa mahkum eder ve görmez olur.