Ne zaman dikkatimi toplamaya çalışsam, kafam bir patenci gibi kayıp kocaman bir boşlukta dalgın dalgın dönüp duruyordu.
Belki de unutkanlık, kar gibi her şeyi örtüp susturmalıydı.
Ama onlar artık benim parçamdı. Benim manzaramdı.
Sayfa 247Kitabı okuyor
sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkılıp kalan insan için dünyanın kendisi kötü bir rüyadır.
Sayfa 247Kitabı okuyor
‘sadece içimde susmak istemeyen bir ses olduğu için yazıyorum.’
‘sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi takılıp kalan insan için, dünyanın kendisi kötü bir rüyadır.’
‘karanlığın sızdığını görüyor musunuz çatlaklarımdan? tutamıyorum içimde hayatımı.’
"Bir kadının bir erkekte bulamayıp da bir kadında bulduğu şey ne olabilir?"
Doktor Nolan duraksadı. Sonra "Sevecenlik." dedi.
Bu yanıt beni susturdu
Sayfa 228Kitabı okuyor
«Sana her zaman gerçeği söylemiyor muyum?»
"Yaşamın yıllarını bir yol boyunca sıralanmış , birbirine tellerle bağlı telefon direkleri gibi hayal ediyorum " .
"..çevremdeki karmaşanın içinde yuvarlanıp gidiyordum"
Sayfa 7Kitabı okuyor
"Eğer birinden hiçbir şey beklemezsen hayal kırıklığına uğramazsın."
Sayfa 63Kitabı okuyor
Yaşamımın yıllarını bir yol boyunca sıralanmış, birbirine tellerle bağlı, telefon direkleri gibi hayal ediyordum. Bir, iki, üç... on dokuz telefon direği sayabiliyordum, ama sonra teller boşlukta sallanıyor ve ne kadar çabalarsam çabalayayım, on dokuzuncudan sonra bir tek direk bile göremiyordum.
Ona yalnızca istediklerimi anlatacak ve bazı şeyleri gizleyip bazılarını açıklayarak onun kafasında yarattığım izlenimleri kontrol edebilecektim. Bütün bunlar olup biterken o da kendini pek zeki sanmaya devam edecekti.
«Neyin var senin?» dedi.
«Uyuyamıyorum. Okuyamıyorum.»