Metinleri karşılaştıralım. İlki diyor ki; “Egemenliğin kaynağı, ahlaki düzendir. Eğer yasalarınız [...] bu düzenle ve dolayısıyla Tanrının İradesi’yle çelişiyorsa, Yaratıcı’nın takdirine sınır koyamazsınız [...], bu durumda otorite kendi yaptıklarına derhal son verir veya istismar edilmiş olur.” Şimdi de ikinci metin: “Herkesi bağlayan mutlak ve temel mesele şudur ki; her kim Allahın kanununu kendisi ya da başka insanlar tarafından yapılmış kanunlar lehine terk eder, putperestlik ya da tiranlığa meyleder ve böylece de hakikatten uzaklaşırsa, ve her kim ülkesini bu tür bir kanuna dayanarak yönetirse, kendini Allaha şirk koşmuş sayılır.” Bir tarafta II. Jean Paul ve diğer tarafta günümüz radikal İslamcılığının en etkili temsilcilerinden Pakistanlı Maududi, düşüncelerini böyle ifade ediyorlar.
E-pubKitabı okuyor
DÜŞÜNME VE YAPMA YETİSİ OLDUĞU HALDE DÜŞÜNMEYEN İNSAN, DÜŞÜNCESİZCE BİAT VE İTAAT EDENLERE ESİR DÜŞER
Cehalet; aklın insanı/insanın aklı terk ettiği zamanlarda yaşamı tehdit eden en büyük felakettir.
Cumhuriyet devrimlerini düşmanı yenerek insanlık adına yapan Mustafa Kemal Atatürk Osmanlı bakiyesi cehaleti yenmeye ömrü yetmedi.
Devrimi
İbn Teymiyye diyor ki;
Benimle ve başka biriyle gıyabımızda istiğasede bulunan bazı cemaatleri duydum. Ben veya medet istedikleri öteki şahıs, havadan gelerek onları kurtarmışız. Olayı bana anlattıklarında, bunun, bizim suretimize girmiş şeytanlar olduğu anlaşıldı, istiğasede bulundukları şeyhin kerameti sansınlar, gaip ve ölülerden medet umma azimleri kuvvetlensin diye, işte bu şeytanlar, istiğase yapılan şeyhlerin suretinde görünürler. Müşriklerin ve puta tapanların şirk koşmalarının en büyük sebebi budur.
Tüm peygamberlerin dini "Tevhid"
Tevrat'ta Mûsâ (a.s.) İsrail Oğullarını, ölülerden isteme (onlara dua) ve diğer şirk çeşitlerinden nehyediyor ve bunların, kişiyi Allah'ın cezasına çarptıracak sebepler olduğunu söylüyor. Evet böyledir; çünkü, selâm onlara olsun peygamberlerin dini birdir; şerîatleri (fer'î ahkâm) ayrı ayrı olsa da... Nitekim, Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "Biz peygamberlerin dini birdir."
(Buhârî, Enbiya 48; Müslim, Fezâil 145; İbn Mâce, Fiten 33; İbn Hanbel II, 319, 406)Kitabı okudu
7.cilt
1691. Ebü'l-Heyyâc Hayyân İbni Husayn şöyle dedi: Ali İbni Ebû Tâlib radıyallâhu anh bana:
"Seni, Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem'in beni memur ettiği bir işi yapmakla görevlendireyim mi? Nerede canlı sûreti bulursan onu tanınmaz hale getir, rastladığın yüksek kabirleri de yerle bir et!" dedi.
Müslim, Cenâiz 93; Ebû
Sayfa 195Kitabı okuyor
Yaratıklardan yardım isteyen kişinin hacetinin tamamını veya bir kısmını şeytan bazan yerine getirebilir ve kişinin meded beklediği zatın kılığında ona görünür; o kimse de bunu, yardım istediği (istiğasede bulunduğu) şahsın kerameti zanneder. Halbuki o, Allah'a şirk koştuğu için kendisine musallat olan ve onu sapıklığa düşüren şeytandır.
"İslâm'ın mücadelesi, bir ferdin veya kişilerin mücadelesi değildir. Bilâkis hak ve batıl mücadelesidir. İman-küfür mücadelesidir. Şirk, putperestlik ve materyalizm güçlerine karşı tek Allah'a kulluk ve itaat mücadelesidir. Kimi ölür, kimisi de öldürür, ama her halükarda mümin olarak ölenlerin cennet nimetlerinde, yüce firdevslerde, içinde ırmaklar akan cennetlerde, güçlü bir hükümdarın yanında, doğruluk makamında olduklarına şüphe yoktur. Onlar şehittirler, diridirler. Ama küfrün, materyalizmin ve batılın ölüleri ise sakar cehennemindedirler."
Sayfa 232Kitabı okudu
Tevhid konusunun iyice yerleştirilmesi, şirk ve aşırılık telâkkilerinin kökünün kurutulması ile ilgili esaslar ne kadar anlatılır ve tekrar izah edilirse, nurun âlâ nur olur.
64 syf.
1/10 puan verdi
