Kadınların sadece "insan" olarak değer gördüğü hiç bir yer yok mu? Hepimiz kalkıp oraya gidelim.
Önce bizim kendimizi İNSAN olarak tanımlamamız gerekiyor.
GÖĞ GÖZLÜ & M.SUDE
Zehra Çiçek...araştırmacı yazar, kadınların baş etmek zorunda kaldığı, üstesinden gelmekte zorlandıkları sorunlar hakkında yaptığı çalışmalar kapsamında konuşmacı olarak bir etkinliğe davet alır, Bodrum-Milas Havaalanından özel araçla alınıp mavi ile yeşilin kucaklaştığı bir koyda yer alan ve bir otel konseptinde düzenlenmiş bu mekana etkinlikten günlerce önce gelir, neden günlerce önce bu bağlamda yirmi bir günün sırrı o kadar hoşuma gitti ki, kitabı okuyunca öğreneceksiniz canlar.Aslında tatil amacıyla burada bulunan insanlar bu cennet misali mekanın sahibi Psikiyatrist Umay Hanımın gözetiminde rehabilite edilen hastalardır. Kitaba da ismini veren #göğgözlü "şiir kadın" ve hayat hikayelerini dinlediği diğer kadınlarla burada tanışır, bu tanışma kendi aydınlanma hikayesinin milâdı olacaktır.
Bazı coğrafyalarda doğan kadınlar hayatı boyunca hep birinin kızı, birinin gelini, birinin karısı, birinin bacısı, birinin annesi oluyor da asla KENDİSİ olamıyordu.
Çalışmalarımız çok yeni olsa da şunu fark ettim, "yarasına dokunduğum her kadında aslında kendimi iyileştiriyor, geleceğe dair umudumu da perçinliyormuşum.
Tüm bedensel hastalıklar aslında zihnin temizlenmesiye iyileşiyordu..
Sesini duyurmaya çalıştığı kadınların çığlığını siz de atıyor olabilir misiniz?
İskender Pala 
Bülbülün Kırk Şarkısı'nda. Öyle bir
