Eskiler şu beş şeye güvenilmez derlermiş:
1-Şems-i Şitâ (Kış Güneşi)
2-Sükûnet-i Deryâ (Durgun Deniz)
3- iltifât-i Ümerâ (Âmirlerin iltifâtı)
4-Tebessüm-ü Nisâ (Kadının gülmesi)
5-Nasihat-i A'da (Düşmanın Nasihatı)
Başını göklere çevirdi. Kar artırmıştı. Eve dönüp çay demlemek, bir battaniyenin altına girmek, Sabahattin Ali'nin öykü kitaplarından birine uzanmak, saatlerce okumak, saatlerce okumak, saatlerce okumak istiyordu. Araya bir de "Elhan-ı Şita" sıkıştırırdı. Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş, eşini gaib eyleyen bir kuş, gibi kar, geçen eyyam-ı nevbaharı arar... Artık çabucak odasına dönmek istiyor, artık çabucak odasında olmak istiyor, artık sadece odasında olmak, orada olmak, orada ölmek, orada ölmek istiyordu. Ölürsen kitaplığın ne olacak, dedi, Kel Serhat'ın muzip sesi, ölürsen kitapların ne olacak? Durdu bir an, ne olacaksa olsun be Serhatcım, diye mırıldandı, ben öldükten sonra onlara da ne olursa olsun be canım!
Sayfa 46 - İz YayıncılıkKitabı okudu
. Elhan-ı Şita - Cenap Şahebettin
Sanırım yanlızlığımızı en iyi bu şiir anlatır.
Yeni Seslendirdiğim şiir:
youtu.be/Cis7xhc5S_o
Bülent Akalın
Zamansız Şiir!
Dedi,
Güzellik burcundan
Bana bir eman ver!
Dedim,
Mahcup ve titrek;
Bana biraz zaman ver..
Şiir gibi...
ELHAN-I ŞİTA / Cenap Şahabettin
Her şahsar şimdi -ne yaprak, ne bir çiçek! -
Bir tude-i zilal ü siyeh-reng ü na-ümid...
Ey dest-i asman-ı şita, durma, durma çek
Her şahsarın üstüne bir sütre-i sefid!
