Birinin ilk günaydın dediği kişi olmak,gece yatarken son konuştuğu kişi olmak,seni günün tüm yoğunluğuna rağmen sesini duymak için 5 dakika da olsa aramak için vakit ayırması,seninle biraz daha vakit geçirmek için yürürken yolu uzatması.Bunlar öyle güzel şeyler ki.
Sizce de öyle değil mi ?
Fedakârlık ne demek sizce? Her şeyden vazgeçip hayatınızı birilerine adayıp sonra da onları ömürleri boyunca emrimiz altına almak ve "Ben sizin için saçımı süpürge ettim, mecbursunuz bana katlanmaya, dediklerimi yapmaya" demek, insanların burunlarından getirmek mi?
Fedakârlık yapıp yapmamak bizim elimizde olduğuna göre, neden verdiklerimizin karşılığını isteyip hayatları ipotek altına alıyoruz, bilemiyorum....
Sayfa 51 - TİMAŞ YAYINLARI
