Yani derinden, derinden.
Son sayfasını, bitecek olmasının hüznüyle ama Bülent'i, Mualla'yı, Atilla'yı tanımış olmanın memnuniyeti ve nihayetin endişesiyle okudum. Derin cümleler, derin duygular, derin çağrışımlar... Çok şey yazılır ama Ayşegül Hanım'ın kalemine kuvvet dileğiyle bir başka kitabına başlamak üzere incelemeyi burada bitiriyorum. Okuyun ve yüzleşin derim.
