Demirəm dağlardan mənə qar gətir,
Meyvəsiz bağlardan mənə bar gətir.
Divardan əl boyda daş qopar gətir,
Məni sağlığımda yoxla, bəsimdir.
Məni ağ kəfənə büküməyə nə var,
Torpağı üstümə tökməyə nə var,
Bazardan gül alıb əkməyə nə var,
Məni sağlığımda yoxla, bəsimdir.
Sinəmi oxlayıb, dağlama mənim,
Yolumu, izimi bağlama mənim,
Yeddimi, qırxımı saxlama mənim,
Məni sağlığımda yoxla, bəsimdir.
Cırma üz gözünü tökmə göz yaşı,
Yığma dost-tanışı, qohum-qardaşı.
Neynirəm süfrədə yağlı bozbaşı,
Məni sağlığımda yoxla, bəsimdir.
Mən yazıq Aydın'ı gətirmə dilə,
Beş günlük dünyadır yaxşılıq eylə.
Öləndə düşmən də ağlayır lələ,
Məni sağlığımda yoxla, bəsimdir.
- Qazaxlı Aydın
“Ben taş devrinde Türk, tunç devrinde Türk, altın devrinde Türk olmak isterdim. Bütün hilkat devirlerinde Türk, devirsiz hayatlarda Türk, hayatsız devirlerse Türk!… Türk doğmak, Türk ölmek! Türk, Türk, Türk!..”
Elimi her beline attığımda, bir müzik kutusu infilak ediyor gibi başlayan bir şarkı... yo hayır, seninle dans etmek için değil bütün bu arbede, tüm bu devranın efsunlu çarkı! seni dansa kaldırmam için bir çocuğu hıçkırık tutsa, kâfi!