ozgur
@socrateslust
Neptune by Foals
Diyarbakır
25 Ağustos 2005
12 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Ancak ruhunu seven birisi, ruhun daha iyi olmaya çabaladığı sürece senden ayrılmaz.
[Alkibiades I II, Platon]
Okur Takip Önerileri
Onu yalnızca dokunarak, yalnızca koklayarak bile tanırdım; kör olsam bile nefeslerinden, ayaklarının yere vuruşundan tanırdım. Ölmüş olsam bile, dünyanın sonu gelmiş olsa bile tanırdım onu.
[s.135, Akhilleus'un Şarkısı, Madeline Miller]
Dün gibi. Her şeyden habersiz uyumaya yeltendiğim o gece, annemin ve ablamın çığlıkları, uyku sersemiyle olayları idrak etmeye çalışmam ve sonrasında annemin şehadetini getir demesini işitmem. Bunların ardından bir sene geçtiğine inanasım gelmiyor. Beşik gibi sallanışımız, o mahşer kalabalığı gibi gelen alanda ağlayış sesleri, deliren insanlar, o soğukta petrole sığınmamız, taksi arayışımız, yemek yemek için gençlik merkezine sığınmamız, camiide konaklamamız hiç birinin ardından bir sene geçmiş olduğuna inanmak çok zor. Başımız sağ olsun.
Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cümlelerimiz olacak. #6Şubat2023
İnsanlar kötülüğü, arzuları kuvvetli olduğundan dolayı değil, vicdanları zayıf olduğundan dolayı yaparlar.
[John Stuart Mill] #OğuzErge
Sarhoşluk yalnız içki içenlere mi mahsustur? Düşünmüyorum böylesini! Birine kulak kesilirken bile çakırkeyif olabilir insan. Yalnız kişiyi kendine çekecek güçlü bi' etken lazım. Eminim Sokrates'i tüm hayranlığı ile dinleyen öğrencisi Platon çağının en büyük sarhoşudur.
Seneler sonra incelemeye tâbi tutuğum kitabın böylesine, bana kalırsa kudret taşıyan, ağır ve insanın içine nakış nakış işleyen bir kitap olması göğsümü gururla kabartmama vesile oldu. Değişmiyor, hâlâ yorum yapabilme haddini kendimde bulamıyorum. Apayrısın Dostoyevksi!
Onu arzularlar, ondan nefret ederler, onsuz yapamazlar.
[Aristophanes, Alkibiades'e ithafen]
Merdüm-i dideme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kildi hün eksimi füzûn etti felek
Sirler pençe-i kahrimdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek
Yavuz Sultan Selim
Bir adamı sevmek. Bu devirde ne de zor bakılır düşüncesine fakat bir âdemoğlunu delicesine değil aklı başında sevmek. Biraz ayyaş, fazlasıyla ayık. Ortası yok mudur bunun? Kucak açarım hiç kuşkusuz gelmeye yeltenirse fakat ona da güzel hislerimi harcamak ve en sonunda enkaza dönüşmek istemiyorum. Çokça korkuyorum dostlar. Evhamlanmamak elde değil. Güvenimi zedeliyor.