... bir filozof ömrü boyunca duyarlı bir çocuk olarak kalır...
[Yunancada Tanrı'nın dişi yanına Sophia(Sofya) deniyordu.]
...İstanbul'da, adı "kutsal bilgi" anlamına gelen "Ayasofya" isimli bir kilisenin bulunduğuydu. Bir başkent ve sayısız kraliçenin isminin kaynağı olacak kadar önemli olmasına rağmen, bu kişinin kadın olduğundan hiçbir yerde söz edilmiyordu. Sansür değilse neydi bu?
Ama tarihini bilen bir insan, daha az sıradan bir insan olurdu.
Tarihin bir başı ve bir sonu yoktur. Doğum ve ölüm arasında sonsuza dek gidip gelen, doğan ve yok olan değişik dünyalar vardır o kadar.
''Hiç hasta olmasak,sağlığın ne olduğunu da bilemeyecektik.Hiç açlık çekmesek,tokluğun keyfini çıkaramazdık.Hiç savaş olmasa,barışın değerini bilemeyecektik ve eğer hiç kış gelmezse,baharın da geldiğini fark etmezdik.''
Sayfa 44Kitabı yarım bıraktı
...savaş hüküm süren bu ülkede olmayan bir şey varsa o da beyaz güvercin!
Ve her yer karanlık olunca hiçbir şey göremeyiz. Artık ne gölgeler, ne çizgiler vardır.
''İnsan öleceğini fark etmiyorsa, varoluşunu da yaşayamaz.''
Sayfa 23Kitabı yarım bıraktı
Günümüzde de kocaman toplum içinde sığınacak bir ada, bir “liman” arayan çok kimse var.
...her insan aklını kullanarak mağaranın karanlığından kurtulabilirdi. Ancak bu, oldukça cesaret gerektiren bir eylemdi.
Aristotelesʼin kadınlar hakkındaki düşüncesi..
Kadın mısır tohumunu alan ve büyüten toprak idiyse, erkek “tohum”un ta kendisiydi. Veya “Aristotelesçe” söyleyecek olursak, “biçim”i veren erkek, “özdek”le katkıda bulunan kadındı.
''Derinlerimizde bir yerde bir şey bize hayatın büyük bir sır olduğunu söyler.Bu,düşünceyi öğrenmeden çok önce yaşadığımız bir duygudur.''
Sayfa 26Kitabı yarım bıraktı
''İnsan öleceğini fark etmiyorsa, varoluşunu da yaşayamaz.''
Sayfa 13Kitabı yarım bıraktı
Herkes kendini tarihin akışına bırakamaz Sofi! Kimilerinin durup, nehrin kenarında kalmış olanları toplaması gerekir.
Sayfa 221Kitabı okudu