İki şehir de askerî açıdan önem taşımıyordu. Savaş bitmek üzereydi. Atom bombasına sahip olunduğunun gösterilmesi bile muhtemelen Japonya’nın teslim olmasına yetecekti. Ama ABD hükümeti, yeni keşfettiği askerî gücü sergilemek ve sağlayacağı küresel hâkimiyeti vurgulamak istiyordu. Ayrıca, silahın etkilerini canlı bir hedef üzerinde denemek istiyordu. Hiroşima ve Nagazaki halkı, bir anlamda Soğuk Savaş’ın ilk kurbanları oldular.
II. Dünya Savaşı’nın emperyalist niteliği, dünya halklarını sanayileşmiş bir yıpratma ve soykırım savaşı tuzağına düşürdü.
Zira terör, özellikle Soğuk Savaş döneminden sonra Batılıların ürettiği gayriinsani vahşi bir üsluptur.
Köklü değişimKitabı okuyor
NATO
NATO bir şekilde mevcuttur ve Libya, Afganistan, Balkanlar ve başka yerlerde görüldüğü gibi önemli bir dış politika aktörüdür. Ancak NATO tam olarak kimdir ya da nedir? NATO'nun Libyadaki hedefleri
bombaladığını söylediğimizde biz ne demek istiyoruz? Maddi açıdan bakıldığında NATO, Brüksel'in eteklerinde eski bir karargâh binası, bir web sayfası ve uluslararası memurları bulunan bir yapıdır. Birkaç
AWACS keşif uçağı, bir komuta yapısı ve bazı sınırlı varlıkları dışında NATO'un kendine ait bir askeri gücü bulunmamaktadır. Ancak sınırlı maddi görünümüne rağmen NATO, uluslararası politika ve güvenlik alanlarında açık şekilde bir varlığa sahiptir ve eylem (aktör olma) gücüne sahip objektif bir gerçeklik
olarak görülmektedir. Diğer taraftan NATO sosyal ilişkiler, ortak teamüller ve ortak anlayışlar tarafından oluşturulmuş sosyal bir gerçektir.
NATO, imzaciların saldırıya uğrayan üyelerin yardımına koşmasını öngören Kuzey Atlantik Anlaşmasının imzalanmasıyla 1949 yılında kurulmuştur. Bu yüzden NATO'nun mevcudiyeti ve bir dış politika aktörü olarak varlığı, altmış yıldan fazla geçmişi olan bir belgedeki taahhüde, bu belgeye atfedilen ortak anlama, üyelerinin ortak kimlik ve değerlerine ve kurulduğundan beri ortaya çıkarılan ortak teamüllere dayanmaktadır. Bundan başka NATO somut güvenlik ve dış politika konularında ortaya koyduğu eylemlerle mevcuttur. Soğuk Savaş döneminde Sovyetler Birliğine karşı en önemli dış politika forumunu oluşturmuş ve Soğuk Savaş sona erdiğinden beri de eski düşmanlarla yeni ilişkiler kurmakla meşgul olmuştur.
Güç Değişikliği Teorisi
Güç değişikliği teorisi, düzenlerin yıkılarak nasıl savaşın ortaya çıktığını açıklamaya çalışan, hegemonyaya dayanan istikrarın alt kümesi niteliğindeki teoridir. Hegemonyaya dayanan istikrar teorisinin önermeleri üzerine inşa edilen bu teori şunu söylemektedir: hakim güç karşısındaki devletler liderliklerini korumayı tercih edecektir. Daha zayif devletler, hakim güç karşısındaki göreli güçlerini artırdıkları oranda O devletin liderliğiyle rekabet etme çabalarını artırma eğilimi taşıyacaklardır. İki tarafın imkânları tam eşitliğe doğru yaklaşması durumunda da çatışma
olasılığı gündeme gelecektir. Mevcut bağlama uygulandığında bu teori, Çin'in güçlendiği oranda Amerika'nın liderliğindeki küresel düzenden hoşnutsuz hale geleceğini söylemektedir. Bu teoriye göre Çin'in büyümesinin yavaşlamaması ya da Washington'un Pekin'in isteklerini karşılayacak bir yol bulamaması durumunda ABD ile Çin arasında bir savaş ya da en azından Soğuk Savaş benzeri rekabet ortaya çıkabilecektir.
Sonra fark ettim ki
Su akıyor, rüzgar esiyor, yağmur yağıyor
Her şey yine ve aynı şekilde oluyor
Öyle bir yere geldim ki
Sıcak ve soğuk, aşk ve nefret, savaş ve barış
Üşümek ve sonra ısınmak gibi
Tuncay Akdoğan-Bir Nehir Ki Ömrüm
Bazen öyle kalpsiz muamelelere maruz kalıyor ki insan; hakkını aramak, derdini anlatmak, hatta öfkelenmek bile istemiyor. Üzülüyor yalnızca. Bir insan bir insana bunu niçin yapar, merak ediyor. Milenko Yergoviç'in Saraybosna Marlborosu'nu hatırlayın: "İnsanın kalbi, yalnızca doğru yere hafifçe vurduğunuzda yumuşarmış." Bazen bu
Problemin düğüm noktası, Türkiye'nin 'soğuk savaş sonrasına adapte olmakta zorlanmasıdır. Biz 'soğuk savaş'ın sona erdiğini gördük, işittik, duyduk ve öğrendik; fakat henüz idrakimize tam olarak sindirebildiğimiz söylenemez. Onun içindir ki, hâlâ 'soğuk savaş'tan müdevver bir terminoloji ile 'dost ve müttefik ülke' söylemlerini lüzumundan fazla ciddiye alıyoruz. 1999'da terörist başının teslimi gibi, önümüzdeki zamanlarda da bir kaç 'teslimať yapılırsa, bizim hedef ve politika tesbitimiz, hayli bir zaman daha ertelenmiş olabilecektir.
