"...Kolera’da oturanlar akşamın olduğunu yoğurtçunun çan seslerinden anladılar. Ansızın şak diye yanan sokak lambaları, ezelden tersoların suratlarındaki hüznü silmek, lavukları mutlu etmek için rüzgârın yardımıyla yine titrek ışık oyunları yaptı..."
Boğaz'da otursaydım anlatacak bunca insanım ve vukuatım olur muydu? Hikâye her yerde elbet olurdu; ama belki bu kadar bizden olamazdı. Ah aziz İstanbul, ben sana bir tepeden değil, bayağı aşağı makamlardan baktım hep; ama her durumda güzeldin.
Ayşe Kilimci
Ayşe KİLİMCİKitabı okuyor
Hiç olmazsa lüks bir lokantada yemek yemeden erkekle yatmayan sözde ağırbaşlı kadınlardan, onlarla gittiği bekar arkadaş evlerinden, garsoniyerlerden, garsoniyerlerin pis çarşaflı ve pis erkekle pis kadın kokan yataklarından, kırmızı apliklerle ve dergilerden kesilmiş çıplak kadın resimleriyle süslü duvarlarından, inanılmaz derecede kirli
Sayfa 180 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
