Bıraktım savaşmayı, üstü başı kir içinde topallayan bir sokak hayvanı gibi oturdum izliyorum olanı biteni. Parıltı kalmadı gözümde, hayal kurmaya çalışmak bile kesiyor nefesimi. Bir el dahi uzanmıyor bana. Yitikliğimi uzaktan gören bile anlıyor hiçbir elin çare olmayacağını. Ümitsiz değilim ama yitti tüm masumiyetim. Ne dersin affeder mi beni Allah?