Bu değildim, duygularım olmamalıydı. Çocukluğum olmamalıydı.
Acılarım olmamalıydı çünkü ruhumun acısı, beni her zaman savunmasız kılıyordu.
Sayfa 92Kitabı okuyor
"kendiyle tanışmayı erteler insan çoğu zaman
hayat yanlışlarla kısalır
başka biri olarak girdiğimiz kapıdan
bir diğeri olarak çıkarız
başkalarını kandırırken kendimizi yanıltırız"
"Sadece o mezarın içini sen görebiliyorsun çünkü zaten içindesin değil mi?"
Sayfa 91Kitabı okuyor
Çocukluğum, ben seni hiçbir zaman affedemiyorum, ben bizi hiçbir zaman affedemiyorum.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Ben geleceğinim ve artık her şey kâbuslarımda fakat daha da kötü. Karnımda şiddetli bir acıyla uyanacağım, nefesimi keseceğim, kendimi öldürmek isteyeceğim kadar kötü.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Kim ufacık bir çocuğa zarar vermek isteyebilir ki?
Sayfa 88Kitabı okuyor