Cok fazla bu tarz kitap okuyan biri olarak cok fazla araştıran kendini geliştirmeye çalışarak çocuklarına yardımcı olmaya ve değişime açık bir ebeveyn olarak bu kitap beni pek fazla tatmin etmedi. Her cocuk özeldir ve her çocuk ayrı ilgi sevgi davranış yolu ile daha sağlıklı ve güçlü olabilir tıpkı çiçekler gibi kimi gölgede sağlıklı büyür kimi az su ile kimi güneş görmeli kiminin toprağı sık değişmeli vb gibi. Bu tarz kitapların hiç birinde birebir çocuklarıma uyguladığım yöntemler olmadı ama her kitapta bi kaç sayfada illa benzerlik buldum.Bu kitapta maalesef bulamadım. Ben bunca zaman okuduğum ve yaşadığım kadarıyla naçizane bir insan kendini anlamadan kendi çocukluğunda yaşadıklarının altında onda bıraktığı duyguları anlamadan hatta eşinin çocukluğunda yaşadıklarını anlamadan çocuklarını anlayamaz. Çok fazla uzaklara gitmemeli bir insan önce kendisiyle ve kendi geçmişiyle yüzleşmeli. Çok duymuşsunuzdur bizim cocukluğumuzda, bizim zamanımızda diye başlayan cümleleri… O günlerle övünür durur insan. Halbuki çok azımız o günlerden gerçek anlamda memnunuzdur. Çocuğunuzla empati yapmak, onun gözünden kendinize bakmak, kararlı olmak, davranışlara değil altında yatan duyguya odaklanmak, ben ne istiyorum değil çocuğum gerçekten ne istiyor diye sormak, ve çocuğu koşulsuz şartsız sevmek. Onu bir insan gibi görmek ona saygı duymak kesinlikle hakaret etmemek. Söz hakkı vermek. Çocukken bunları yapabilirse bi insan. İşte o zaman insan kalıyor çocuk.
