maşallah diyelim
SPOILER ALERT️
çok, çok güzel bir hikayeydi. tiktok sayesinde keşfettim ama spoiler da almıştım. ben kitaplardan çok etkilenen biri değilimdir ancak son sahne beni bitirdi. o kadar ağladım ki... oğuz ve bestegül’ün hikayesi gördüğüm en doğal, en gerçekçi, en masum, en naif hikayeydi resmen! o kadar güzeldi ki, çoğu kitaptan farklı bir aşk yaşadılar gibi. yazarın kalemine sağlık, çok içime işledi gerçekten.
her ölümün farklı bir hikayesi olması hikayeyi çok sürükleyici yapmış.
ben herkesin ölümüne üzüldüm valla, kimseye hak etti diyemeyeceğim. sadece keskin’e en az üzüldüm. onun yüzünden berfin öldü.
esra benim için çok kötü bir karakter değildi, günlüğünü okuyunca buna iyice emin oldum. kimseden diğer herkesle aynı olmasını bekleyemeyiz. bunu bana onun şeytanları öğretti.
yere yakın yıldızlara uzak bana zamanın kıymetini öğretti. oğuz 1 dakika daha dayansa yaşayacaktı, diğerleri hayallerini erteledi, hepimiz gibi. ve bir gün sıradan bir metro yolculuğu onların ölüme giden köprüleri oldu.
okuyun, okutturun. çerezlik ama size zamanın kıymetini öğrettirecek bir kitap. (siz siz olun son dakikalarım diyip arkadaşınız sevgilisini öpmeyin yine de, mazallah sırtınızdan demir girip göğsünüzden çıkar.) 
Yere Yakın Yıldızlara Uzak 
Emine Tavuz
