Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün her şey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
open.spotify.com/track/3AD2aBZKR...
Hâla, gülümseyen bir lale gibi
Bana sürgününü gönderiyorsun
Dört yanı çevrili bir kale gibi
Ne bir umut ne de sır veriyorsun
Sayfa 43
Sararmış başaklar gibi
Boynumu büktüler umut tarlalarında
Yaktılar
Yaktılar
Yaktılar beni
Sayfa 38
Uzay filmleri seyrettiğimde hep ağlamak istiyorum, çünkü insanın içine öyle bir umut salıyorlar ki, son öyle bildiğimiz eski sonlar gibi olmuyor, bir başlangıç gibi sanki.
Hangi baharın esintisi düşürdü içime bilmiyorum.
Başım dönmeye başlayalı önümü görmüyorum.
Hissedilmeye değer ne varsa, gecelerden korkuyorum.
Üzerimde tüm sevdaların ağırlığı, nefes alamıyorum.Yaşadıklarımı düşünüyorum bazen.
Zamana sıkışıp kalmış çaresizliklerimi.
Mutluluğa teğet geçen keşkelerimi ve sebeplerini.
Biliyorum;
Yaşayacaklarım,
Her gelişinde alkışlarla karşılandığı İstasyon'da Atatürk şimdi hıçkırıklarla ve matem marşlarıyla karşılanıyordu. Bayrağa sarılı tabutu, Büyük Millet Meclisi'nin önündeki katafalka yerleştirildi. Tabutunun dört tarafında, heykel gibi hiç kımıldamayan kılıçlı subaylar nöbet tutarken, halk gece gündüz demeden ağlayarak, sel gibi aktı önünden. Ertesi gün, Türklerin Atası, bir top arabasının üzerinde, son yolculuğuna çıktı. Top arabasının ardında, Türk devlet adamlarının ve generallerinin yanı sıra, tören kıyafetlerini giymiş yabancı birliklerin askerleri ve yabancı devletlerin temsilcileri vardı. Yabancı askerler, on dokuz yıl önce düşman oldukları Türk askerleriyle aynı sırada, silahlarının namlularını ve bayraklarını yere eğmiş, saygıyla yürüyorlardı. Arkalarında öğrencileri, öğretmenleri, işçileri, köylüleriyle, okulları, kurumlarıyla, esnafıyla bütün Türkiye, hıçkırarak yürüyordu. Etnografya Müzesi'nin önüne gelindiğinde, Çanakkale'de Atatürk'le çarpışan ve orada bir bacağını kaybeden İngiliz Mareşali Birdwood, Atatürk'ün tabutu önünden geçerken, elindeki mareşallik asasını yukarı kaldırarak, saygıyla selamladı eski düşmanını. Top atışları arasında, Ata'nın naaşı geçici kabrine indirildi.
..umut çaresizliğin son sığınağıydı.
Sayfa 171 - Metis Yayınları/5. Basım/2023Kitabı okudu
Bize başkalarının vaat ettiklerini değil, bizim topluma, dünyaya ne vaat ettiğimizi mesele yapmak zorundayız. Bunun için kendimizden hiçbir zaman umut kesmemeliyiz.......... Vaat edilene yolculuk, umuda yolculuk gibi görünebilir. Ama kendimizden umut kesmiş şekilde yapacağımız bu yolculuk, son tahlilde bizi “yaşayan ölü hissi”ne mahkûm edebilir.
Umut ki, insanı en son bırakan cevher ve en kıymetli hazinedir.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Bütün dünya gördü ki o imkansızlıklar içinde dahi Türk, öz yurdunu korumasını bilmiştir. Bu savaş bütün dünyada emperyalizme karşı o milli hakların zaferi olarak karşılanmış, mahkum milletler arasında sevinç ve umut yaratmıştır. Hindistan’da ve yeni boyunduruk altına sokulmuş olan Arap ülkelerinde hareketlenmeler son haddine varmış, emperyalistler büyük endişeleri düşmüşlerdir. Asya’da en büyük devletlere karşı kazanılmış olan bu ilk büyük zafer ileride bu milletler tarafından büyük bir örnek olarak alınacak, onlar için ümit cesaret ve kuvvetli olacaktır.
