Mutluluğun kaynağı sağduyudur
.
.
.
Kibirle söylenen büyük laflar
Ağır bedeller ödeterek yaşlılıkta öğretirler sağduyuyu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Ah, bahtı kara bedenimi
Mum gibi eritti kapkara bir felaket.
Sayfa 51Kitabı okudu
Aşk, hiçbir savaşta yenilmezsin.
Aşk, fethedersin her dokunduğunu.
Genç kızların yumuşak yanaklarında sabahlar
Denizlerin üstünde münzevilerin bahçelerinde gezinirsin.
İster ölümsüz tanrı olsun
İster günübirlik yaşayan insan
Kimse kurtulamaz elinden
Aklını yitirir sana tutulan.
Akıllı uslu insanların kanına girer
Felakete sürüklersin.
Sayfa 32Kitabı okudu
Tek bir yasa yön verir
Düne, bugüne ve yarına
Hiçbir zaman eksik olmaz
İnsanların hayatından felaketler.
Umut yanıltıcıdır.
Kimine hayırlı gelirken,
Kösnül tutkularını besler başkasının.
Ateş üzerinde yalın ayak yürümedikçe
Gözü açılmaz kiminin.
Sayfa 25Kitabı okudu
Sadece lafla sevenin kabul etmem dostluğunu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Nefret etmek için değil, sevmek için yaratıldım.
Sayfa 21Kitabı okudu
Şunu bilmelisin ki herkesten kolay pes eder katı insanlar. Alevlere haddinden uzun süre tutulan kızgın demir çoğu zaman çatlayıp parçalanır. Küçücük bir dizgin, azgın küheylanı susta durdurur ve mağrur davranamaz başkalarının kölesi olanlar.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ama beklemeden, apansız gelen mutluluk
Başka her mutluluktan fazla keyif verir.
Sayfa 16Kitabı okudu
Başkasının değil, kendisinin neden olduğu
felaketlere bakmak büyük acılar yaşatır insana.
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ey insanoğulları!
Ömrünüz bence bir hiç.
Kim ermiş bu dünyada
Özlenen mutluluğa?
Hayal mutluluk denilen;
O da sönünce
Anlar gerçeği insan.
Sayfa 46Kitabı okudu
Sophokles, ki ne kadar övülse azdır, bu hakikate tanıklık edecek kadar yeteneklidir; bize bahşettiği olağanüstü ödül bilindiği üzere şöyledir: “Hayatın en saf mutluluğu cehalettedir.”
"Ey karanlıklar bulutu! Felaket rüzgarının sürüklediği, üzerime yığdığı korkunç, ezici, dayanılmaz bulut! Bağrımı yakıyor yaralarımın acısı, felaketlerimin hatırası."
Sayfa 50Kitabı okudu
"Ey insanoğulları!
Ömrünüz bence bir hiç.
Kim ermiş bu dünyada
Özlenen mutluluğa?
Hayal mutluluk denilen;
O da sönüverince
Anlar gerçeği insan."
Sayfa 46Kitabı okudu
"Ne acıdır ki, başıma lanetler yağdıran kendim oldum."
Sayfa 30Kitabı okudu