"I'm sorry, but this is the right thing too. You have your own life to live, and that's so much better than just having a part of mine. You know, I loved being that old man with the long hair, and for some strange reason I also loved being that short, scruffy fellow. But I like who I am now best and I will like who I am next even more. That's what I want for you too. Don't cling on to the past - keep growing, love who you are and who you will be and you will be happy."
Dün, Doctor Who'nun 60.yılına özel olarak yazılan, 60'lı yıllardan başlayarak ilerleyen "Decades" serisinin ilk kitabı olan ve 60'larda geçen Imaginary Friends'i okudum.
Imaginary Friends, 1963 yılında, TARDIS ile psişik bir bağ kurmuş olan bir çocuk olan Gerry'nin rüyalarında Doctor ve arkadaşlarının maceralarına eşlik ettiği ve hayali arkadaşı olan Doctor ile tanışmasını takip ettiğimiz bir kitap.
Doctor Who'nun 60.yılını kutlamak için de oldukça güzel bir kitap çünkü Gerry, her gece uykusunda Doctor'un ilk bölümden itibaren War Games'e doğru ilerleyen yolculuklarını takip ediyor ve böylece yalnızca küçük bir çocuğun Doctor ile kurduğu bağı değil, ayrıca Doctor Who'nun 60 yıllık yolculuğunun ufak bir kısmını da bu çocuğun gözlerinden, aslında tam olarak dizinin hayranı olan bizler nasıl takip ettiysek o şekilde takip ediyoruz. Zaten Gerry de bir anlamda, dizinin hayranı olan insanları temsilen yer alıyor kitapta.
Çizgili Pijamalı Çocuk ile benzer bir karışıklılığa girdiğini fark ettim. Maalesef günümüzde eserlerin baş kahramanları çocuk olunca hemen çocuk kitabı etiketi yapıştırılıyor içeriği göz önünde bulundurulmadan. 
