zeynep
@soundsky0
Zenginler fakirlere, tanrıdan başka bir şey bırakmadılar.
30 Temmuz
128 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sıradan insanların gördüğü bir zaferi görmek iyinin iyisi değildir. Savaşı kazandıktan sonra herkesin "iyi" demesi de iyinin iyisi değildir. O nedenle sonbahar tüyünü koparmak için fazla güce gerek yoktur, ayı ve güneşi görenin gözü keskin demek değildir, gök gürlemesini duyanın kulağı iyi duyuyor demek değildir.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Onun için "zafer önceden görülebilir ama yaratılamaz" denir.
Sayfa 11Kitabı okuyor
"Kum saatinin içine hapsolduk, kumlar üstümüze düşerken boğulacağımız günü bekliyoruz sanki..."
Sayfa 332 - DenizKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Doğru olanı yapmıyorum... Ama pişman olmayacağım," dedi kendini ikna etmeye çalışır gibi. "Yanlış yapsam da, kendim yapıyorum."
Sayfa 243Kitabı okudu
"Kendime ait olmayan bir dünyada, sadece başkalarını mutlu etmek için yaşıyormuşum gibi hissediyordum. Kendime ait hayallerim, arkadaşlarım, hiçbir şeyim yoktu. Ailem zaten yok..." Kanattığı parmağının üstüne işaret parmağını bastırıp, kanı yok saydı. "Kendime ait bir dünya yaratmak istiyorum. Belki bencillik diyeceksin ama seninle tanışmam kaderin işiymiş gibi geliyor bana. Sanki benim kendi yolumu çizmem ve içimdeki o derin yarayı iyileştirmem için sana, senin de yaşadığının kanıtlarını yalnızca fotoğraflarda değil benim zihnimde de biriktirmeme ihtiyacın varmış gibi geliyor."
Sayfa 240Kitabı okudu
"Seni görene kadar, kaybolduğumun farkında değildim ama..." diye itiraf etti. İnsanlara içini açamazdı normalde, ancak yanındaki adamın onu asla yargılamayacağını ve tuhaf bulmayacağını bildiğinden söylediklerinden pişman olmayacağını düşündü. "Nasıl hissettiğimi bilmediğimden, içimde neler olduğunu da çözemiyordum. Yalnız hissetmeye hakkım yokmuş gibi, içimdeki boşluğu bir sürü kalabalık ile dolduruyordum. Ama sonra..." Birden olduğu yerde durdu. Deniz'e bakmasa da onun da durduğunu fark etti. "Sonra farkına vardım ki, başkasının dünyasında yaşamak yalnızlığımı alıp götürmüyor. Kendi dünyam olmadan, kendim de var olamam ki... Kendim bile yoksam, nasıl yalnız hissetmem?"
Sayfa 235 - DefneKitabı okudu
"Kendime ait hiçbir şeyim yokmuş gibi hissediyorum son günlerde. Kendi hayallerim yok. Kendi ailem yok. Kendi arkadaşlarım yok. Çevremdeki herkes... Hayatımdaki her şey bir başkasına bağlı..."
Sayfa 223Kitabı okudu
İçinde yaşadığım dünya, benim dünyam değil. Hiç olmadı.
Sayfa 217 - DenizKitabı okudu
"Ben seni gerçekten çok özlemişim biliyor musun?" dedi Ege birden. "Sen benim sadece sevgilim değildin. Aynı zamanda en yakın arkadaşımdın. Seninle ayrıldığımızda, en yakın arkadaşımı da kaybettim ben."
Sayfa 198 - Ege OsmanKitabı okudu
"Sana ne zaman, en çok kimin fotoğrafını çekmek isterdin, desem; ailemin, diyorsun. Senin için her şeyi yaparım. Ama henüz cennetteki birinin fotoğrafını çekebilmenin yolunu bulamadım. O yüzden artık beni de ailen olarak görmeni istedim."
Sayfa 26Kitabı okudu
"Öldükten sonra bile seni bırakmayacağım küçük cadı. Ben senin canavarınım. Senin çılgınlığınım. Ve sen, sen benim öbür dünyamsın."
Sayfa 291Kitabı okudu
Ama işte hayat böyle bir şeydi.
Aslında bir an için kim olduğu unutulursa Ölüm çok hoş birisiydi.
Doruk Ilgaz, beyaz atlı prense en uzak ihtimaldi muhtemelen, hatta bir beyaz atlı prensim olsa onun beni Doruk'tan kurtarmasını isterdim. Kötü biri değildi. Benim canımı yakan, kalbimi kıran biri de değildi. Doruk Ilgaz hepsinden fazlasıydı ve kesinlikle tam tersiydi.
"Her şey sende başladı, her şey sende bitecek. Her şeyin çözümü sende; suçlu da sensin, suçsuz da. İyi de sensin kötü de. Mutsuz zaten sensin ama mutlu olabilecek de sen. Yollar uzun yollar çok, yollar hep. Kaybolma..."
