Hiç sıkıntım yok mu acaba? Var ki bi'dolu... Ama yüzdeyiz kişisel. Mutluyum, ama sıkıntılarımdan, coşkuyla, yorulmadan, uzun uzun söz edebilirim yine de. Anlatayım mı hepsini?...
Hayat bana nasıl oyunlar ediyor, diyeyim mi bir bir?... Kısacası: Tam o bin küsür kilometre ötedeki kentten küçücük bir haber bekliyorum. Bu bekleyişi durmadan
LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın
Uyup kafamın cinlerine
Hayvan masalları yazdım.
Başka kahramanlarla belki de
Bu kadar ün kazanamazdım.
Benim şiirlerimde kurt, köpek
Tanrıların diliyle konuşur;
Her hayvan bir kılığa girerek
Türlü adamlar olur.
Anne-Baba ve Çocuklar
“Yeni nesillere akılcı bir terbiye verme meselesi...”
Snelman ile arkadaşları Finlandiya’yı uyandırmak için bütün ümitlerini buna
bağlamışlardı. Gençlik meselesi Snelman’ın en sevdiği bir konu ve aynı
zamanda kendisinin en hassas ve ıstırap duyduğu meselesiydi.
Snelman kimi zaman gençleri yüzlerine karşı azarlıyor
Biri “Niye bize böyle davrandılar, şöhretli insanlar değil miyiz biz” diyor.
“Elbette şöhretliyiz” diyor öteki, “isimlerimizi binlerce insan biliyor,
yazılarımızı on binler okuyor.”
“O zaman niye bize yokmuşuz gibi davranıyorlar?”
Kirpi, “Bizi yaratan asıllarımız kıskanıyor, bizi yok etmek,
unutturmak istiyor da ondan” diyor.
Orhan Selim
Turgut aldı,
- O zaman sizinle aynı noktaya geldik Sahir Ağbi.
- Nasıl?
-Bu hükümet faşist hükümet!
Sinirlenmiş gibi doğruldu Sahir Bey,
- Tersini söyleyen mi var?
.......
Sayfa 70 - Everest - 15. Baskı - Mayıs 2014Kitabı okudu