Türk
@ssTurk
Ve mefkûreler, milletlerin vicdanlarından doğar...
Ankara
45 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Olmayacağını biliyordun
Ama oldurabilmeyi ne çok istedin.
Yılgın ve yıkık bir umutla yürüdün bütün yolları.
İçinde, hiç susturamadığın o müzikle bir parlayıp bir söndün karanlıklarda.
Kaybetmedin ama kazanmadın da.
Hayat biraz da böyledir, bilirsin. En iyi sen bilirsin.
çocukluğumun o yeşil umutlarını gördüğüm
ulu bir hikmetsin, neredesin? Bilmiyorum.
Okur Takip Önerileri
Bilinmezin eşiğinden geçiyorum aylardır,
Bilemiyorum, seni en son ne zaman andım.
Korkmuyorum artık, titretmiyor karanlıklar,
Ağlayamıyorum artık, odamda birileri var.
Bugün yaşamakta olanlar, kendilerine şimdi içerisinde bir yer bulmak, bugünkü ve gelecekteki yaşam tarzlarını meşrulaştırmak için bir öncekine, mâziye ve seleflere gerek duyarlar. İnsanlar tam anlamıyla bugünlerinin ve yarınlarının kökenlerini dünde bulmak ihtiyacındadırlar.
Sesli bağıralım diye vatan sevgimizi; sessizce savaşanlar vardı. Devlet büyütürken aslan evlatları, büyük borcu ödeyenler vardı.
Çılgın bir sağnak vurur bahçemin güllerini.
Arsız böcekler yapraklara sığınır
Ben sana...
Bugün de aynı gün
Elinde şemsiye önünde alt geçitler
Diyorum oğlum; az biraz sabır, alışacaksın
Diyorum oğlum; az biraz sabır, ciğerin acıyacak