dünya ne ki sevgilim,
benim sana yaptığım kubbe yanında?
düşsün, olsun, bırak,
içinde yıldızlar patlıyor.
kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
ister sal kendini dünyaya, ister kal yanımda.
her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni
yoluna baş koymak diyoruz
biz barbarlar buna.
Birhan Keskin🌝
“çocukken güneş olmak isterdim,
sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
soğudu buza döndü kalbim.
ne “güneş” olabildim
ne “çocuk” kalabildim.
Özdemir Asaf🌝
dünya soğur, akşam serinlerken
benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
ve işte en gümüş cümlem:
içimi açtım sana.
içini açmak için.
Birhan Keskin🌝
nereden gelirse gelsin; dağlardan, kuşlardan, denizden, insanlardan, ottan, böcekten, çiçekten. gelsin de nereden gelirse gelsin! bir hişt sesi gelmedi mi fena. geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları.
Sait Faik Abasıyanık🌝