Çoktan unutulmuş olduğunu korkuyla fark etti...
Sayfa 55
Ne var ki her insanın yüreğinde, iyiyle kötü arasında, tenle ruh arasında gidip gelen son derece kaçak yollar vardır ve bu ikililiğin, beklenmedik bir biçimde ruhların huzurunu tehdit ettiğinin anlaşılması da uzun sürmez.
Reklam
Korku cezadan daha beterdir çünkü ceza bellidir, ağır da olsa hafif de. Hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
Geceler boyu kitap okudum; çünkü biliyordum sen kitap aşığıydın...
Reklam
Kalbinde hâlâ azıcık bir acı vardı. Ama bu iyileşmekte olan bir yaranın sızısından başka bir şey değildi.
Tanrım kanıma karışan bu aşktan, tutkudan, arzudan utanmadım, çünkü birdenbire kalbimizin aşkın dikenli aleviyle yanmasını isteyen Sen değil miydin? Her şey Senin takdirin, her şey Senin isteğin değil mi?
Sana olan korkumdan sevgine sığınıyorum.
Her Şeye Kadir Olan Tanrım, Seninle konuştuğum için yüreğim kalbimden fırlayacak gibi, fakat Senin korkunla bedenimde sarsılan, çırpınan kalbi yaratan Sen değil misin, yüreğimdeki korkularımı dualarımda dile getiren bu dudaklarımı yaratan Sen değil misin? Senden korkuyorum ve Sana olan korkumdan sevgine sığınıyorum,
Reklam
Sizler yeni bir gün doğumunu bekleyebilirsiniz, benim buna gücüm kalmadı.
“Kimse birbirini anlamak istememekte, herkes kendi tarafının inancını, öğretisini bir dövme gibi zorla karşısındakilere kabul ettirmek peşinde koşmaktadır.”
"Bu bir kaçış, yaşamdan kaçış ve ben bunu ilk kez yapmıyorum. Beni vaktiyle liseye götürdükleri günü anımsıyor musun? Sınıfa ilk girdiğimde tanımadığım altmış oğlan merakla, kibirle, gülerek ve şaşkınlık içinde bana bakınca o zaman da kaçıp eve gitmiştim, bütün gün ağlamış ve okula dönmek istememiştim. Ben bugün hala o günkü çocuğum, aynı aptalca korkularım var ve de sizlerin, beni seven herkesin çılgınca özlemini çekiyorum."
"Nedenini bilmiyorum, ama artık ders çalışamıyorum, hissizleştim, buradaki hiçbir meslek beni çekmiyor çünkü bu korkunç ve boğucu yalnızlık duygusundan kimse beni çekip çıkarmıyor. Burada hiçbir şey istemiyorum artık, her şeyden tiksiniyorum. Bastığım her taştan nefret ediyorum, odamdan, karşılaştığım insanlardan nefret ediyorum, şiddetli soğuğun nemiyle yüklü kirli havayı solurken işkence çekiyorum. Buradaki her şeyden boğuluyorum, tükeniyorum. Bataklığa gömülür gibi batıyorum. Belki çok gencim, çok güçsüz olduğum kesin zaten. Yumruklarım yok, iradem yok, işleri başlarından aşkın insanların arasında bir çocuk gibi duruyorum."
"Sana bunları yazmak canımı acıtıyor, ama burada kimsem kalmadı. Günlerdir kimseyle konuşmuyorum. Bazen sokakta insanların peşine takılıyorum, sözcüklerin tınısını duyabilmek için konuşmalarını dinliyorum. Hiçbir şey anlamıyorum, bilmiyorum, yapmıyorum, işe yaramamaktan tükeniyorum. Günlerce hiçbir şey yaşamıyorum, tanıdık bir yüz görmüyorum; binlerce insanın arasında yapayalnız olmanın ne anlama geldiğini bilemezsin."
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.