208 syf.
10/10 puan verdi
Bayadır inceleme yapmıyordum. Aslında kitap bile okuyamıyordum. Ekim ayı benim için üstümdeki o ağırlığı attığım ay oldu. Dirilen Mumya. Yazarla tanışma kitabım. Aslında yazarı tanıyormuşum. Bir diğer kitabının adı ‘Fosforlu Cevriye’. Yani hepimiz aslında yazarı biraz tanıyoruz. Bu kitabı Suat Derviş, Son Posta’da 04 Ocak – 09 Nisan 1934 yılında
Ne kadar pır pır etsen, kanatçıkların hava alamoor. Uçamoorsun Cevriyem!
Fosforlu Galata’da bir fahişe. İstanbul’un kaldırımlarını bilir, köprü altlarını, Barba’nın meyhanesini bilir uyumak için ve tekmil tüm meyhanelerini şehrin, içip göbek atmak için.
Fosforlu’nun aşık olduktan sonra kendini sorguladığı yerlerden namus bacak arasında değil klişesini-çünkü yumurtaya can verdiği gibi klişeye de can veren Allahım-
Kitabı okuyup, kapattığım da gayri ihtiyari "Eeee! ne olacak şimdi " dedim. Çünkü, Sabahattin Ali nin bir çok kitabını okudum. Ama bu kitap bana, okuduğum kitapların yüzeyde kaldığını söyledi. Bu kitap bana, Sabahattin Ali nin kitaplarını derinlemesine okumam için yediden okumamı sağlık verdi. Galiba da öyle olacak.
Osman Balcıgil'in
Vasfi tıp fakültesinde okuyan annesi ile iki kişilik mütevazi bir hayatları olan genç bir adamdır. Aynı mahalleye taşınan Zeynep'e görür görmez aşık olur. Tutkuyla bağlandığı Zeynep'in Vasfi'nin amcası ile evlenmesi Vasfi için içinden çıkılmaz olayların başlangıcı olur. Öyle ki bu, Zeynep için katil olmaya kadar varır. Artık
302 syf.
10/10 puan verdi
kime söyledin derdini,kimi sevdin gizli gizli...
Kitap mi bitti ben mi bittim bilemiyorum :) lan,ulan,haydaa,eee,olacak iş mi,neydi şimdi bu...diyip kaldım..Spotfy de inatla her şarkıdan sonra Sezenden "sensizim" i çalıyor "iyicee dağıl diyor"...Şimdi ben bu Fosforluyu tanıyorum derim ama ispat edemem kimseye..Çok sevdiğim ama benden çok uzak olan ikinci annem "Sanem" mutfak masasında içip anneme "çok seviyorum be abla ölüyorum be dayanamıyorum abla istanbul u karış karış gezdim ama yok" diyen Sanem teyzecim beş yaşında bir çocuk olarak seni kapıdan gizlice izliyordum gözyaşlarını,acını,çaresizliğini..Karakolda Ayna Var ve Istanbul sokakları şarkılarını ondan öğrenmiştim ve şimdi bu eseri okuma zamanıymış...Okudukça bırakamadım,anladıkça,hissettikçe kitabın içinde kayboldum bir de üstüne teyzeciğime benzeyince olay iyice dağıldım..Bu eser, aşkı zerrelerinize kadar hissettiriyor :) sarsılmak isteyenlere tavsiyedir..
Suat Dervis ile Osman Balcigil in ipek sabahligiyla tanistim. Hayat oykusu beni cok etkiledi. Fosforlu Cevriye yi okumayada ipek sabahligi okuyunca karar vermistim ve iyiki okumusum diyorum. Kendinizi boyle guzel bir kitaptan mahrum etmeyin ve okuyun derim...🤗