Boş yere yolmayın papatyaları! "Seviyor" çıksa da gidiyor sevilen, "sevmiyor" çıksa da...
Ben yürekli, sen sürekli giden... Ben hep aşık, sen hep yasaklı... Ben aşikâr, sen hep saklı... Ben hep hatalı, sen hep haklı... Ben hep suçlu, sen hep güçlü... Var mı bu aşkın bir çaresi, bir çözümü?
Ayrılalım dedin. Ayrıldık. Bitti.
Lakin ben korkuyorum sevdiğim
Vicdan azabı denen illetin
Kalbimde cirit atmasından.
Pişmanlık duygusunun büsbütün
Yüreğimi sarmasından.
Hasretin ile kavrulup kalbimin
Kan ağlamasından...
Sen korkmuyor musun?
Kokunu duyunca ciğerimin alev almasından
Sesini duyunca gözlerimin dolmasından.
Hayalini görünce duygularımın
Dağılmasından... Korkuyorum.
Sen korkmuyor musun?
Acıdıkların, canını acıttıkça; acınacaklara acımamaya başlıyorsun.
Solumda ol istedim, soluğumda hatta sonumda. Yâr ol, yaren ol istedim hayat yolunda. Yanımda, canımda, yarınlarımda ol istedim.
Vasat bir sevdanın yorgun emekçisiyim şimdi. Vuslatı hüsranla son bulan aşkzedesi. Ah bir bilsen dilimi saran keşkeleri, nefesimi kesen serzenişleri, kalbimin kalbine olan sitemini... Ah bir bilsen, bir bilebilsen...
Birbirini iyi tanıyan, iki yabancıyız şimdi...
Çocuk gibidir kadınlar, o yüzden hep elinden tutulmaya ihtiyaç duyarlar.
Aşk, tek başına aşk değil. Aşk; yalnızca sen değil, ben değil, biz değil... Mevsimlerde aşka dâhil, baharlarda, yağmurlarda... Güzel kokan çiçeklerde, seni anımsatan şarkılarda... Seni hatırlatan şiirlerde, seni özleten kokularda aşka dâhil. Gökkuşağı, güneş, gökkuşağında olmayan renklerde aşka dâhil...
Müziklerdeki nota, şiirlerdeki kafiye, şarkılardaki nakaratta aşka dâhil. Çocuklardaki merhamet, beyazlardaki masumiyet, kardaki zarafette aşka dâhil...
Aşkı anlata anlata bitiremezsin, yaşaya yaşaya da bitiremezsin. Çünkü yaşamakta, kavuşmakta, ölmekte aşka dâhil...
Çok şey bekledik cemrelerden. Onlar havaya, suya toprağa düştü.Biz gülüşümüze, gönlümüze, ömrümüze düşsün istedik.
(Nazlı Baş Suçsuz Bucaksız Aşk kitabından)