Mademki bütün hayatımız bir andan ibaretti, mademki bütün iyi şeyler, uzun bir süre elimizde tutarak, iyice zevklerini çıkarmağa fırsat vermeden, bize şöyle bir gülümseyerek hemen ortadan kayboluyorlar, o hâlde kendimize birtakım amaçlar edinmeğe ne lüzum var? Böylesine çok didinmenin gereği ne?