Şükrü Erbaş

Yastığa başını koyduğunda başucundaki boşluğa bak. Ayrılık diyordun ya...

Damla damla akıyorsun gözlerimden...

Çembercik kuşu pencerede sabah duası
Bir bağbozumu şarkısı saçların yastıkta

Adam acıyla mutlu, kız korkuyla kanatlı...

Ben ona, sabah olamasam da
Dingin bir ikindiüstü olayım istemişimdir
O her şeyin usul usul durulduğu saatlerde 
Gelsin, yüzünde uçuk bir gülümsemeyle
Yaslasın yorgunluğunu gövdemin yaşlı çınarına
Serip üstüne yapraklarımın ağırlıksız yorganını
Dinlendireyim istemiştim, gölgemin serinliğinde
Üşütmek istememiştim.

Uyuyan şu insanların rüyaları adına
Geceyi hırka gibi giyinmiş uykusuzluğun acısı adına
Ağaçların yaprak yaprak gökyüzüne uzanmış arzusu adına
Sokak köpeklerinin ezanla başlayan ulumaları adına
Denizin büyük mavi karanlığı adına
İncinmiş gururun gözyaşı adına
Dağ başlarının mağrur ıssızlığı adına
Nar ağaçlarının kırmızı bereket çanı adına
Umudun umutsuzluktan ağır yükü adına
Kalbine inanmış bütün sevenlerin muradı adına
Yolların cezaya döndüğü uzaklıklar adına
Yolların bağışa döndüğü yakınlıklar adına
Saka kuşunun çembercik kuşuna söylediği şarkılar adına
Şarabın mumla seviştiği geceler adına
Arzusu gövdesinde kalmış ölüler adına
Yoksulluğun uzak derin gözleri adına
Yüzü yere düşen çaresizlik adına
Kavuşmanın kekeme sevinci adına
Herkesten yapılmış duvarlar adına
Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına
O ışık goncasının arzusu ve korkusu adına
...Benim 40 yıl gecikmiş avunmaz zamanım adına
Aşkı bir gövdede doğuran dünya
Sen koydun bu kalbi bu güzelliğin önüne
Ayrılığa bırakma beni
...Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü.