Şükrü Erbaş

Yok artık, gömüldü anıların göğsüne
Közünü küllerinde saklayan bir ateş gibi

Yıllar.. ki içinde binlerce düş ölüsü

Her gün biraz daha ağır
Anılar sızıyor aralık kapıdan

Sen bulmadıkça doğrular yarımdır.

Bulutlara çobanlık ederdim ben o zamanlar
Yükleyip götürürdüm gökyüzünü kirpiklerime

Paylaşmak, bir sevinci ya da güçlüğü
Bir karşı koyuş biçimiydi hayata.

Unutmak kolaydır suçlamak kolaydır
Aslolan beslenip bir gül fidanı gibi
Yaşamın yapraklarıyla geçmişin toprağından
Bir gün bile yitirmeden bulutlar içinde
Güneşin yolunu
Geleceğe güller sunmaktır
Geleceğe güller sunmaktır..