AŞK VİSKİSİ ÖTESİNDEN
Gönlüm patlıyor,
Sen ona bakma.
Şifasını, duasını Allah'tan edecek,
Bakma çıldırmışlığına.
Öyle şımarıyor,
Sanki benim çocuğum.
Durduğum yerde biraz güvercin geçse başım üsünden,
Hani pek haksız da sayılmazlardı. Eksiğimiz, kusurumuz çoktu. Hayırlısı dedik yuttuk sözü. Hayır bazen söz ile bazen sükut ile amma daima hayır dile gönül ile kalp ile.🪻
Dil bekâsı, Hak fenâsı istedi mülk-ü tenim,
Bir devâsız derde düştüm, ah ki Lokman bîhaber.
...
Niyâzî Mısrî Hz.
kuddîse sirruhû
Hayatın Gerçekleri
14. İnsanlar arasında madde önemli oldukça, onlarda insanî haller görülmez. İnsanlar insanlıktan çıkarlar. (Sukut ederler)
Çabuk kaybolan çiçeklere bakmaa…!
Evet sırr-ı kayyumiyetin cilvesine bu noktadan bakınız ki; bütün mevcudatı ademden çıkarıp, herbirisini bu nihayetsiz fezada
اَللّٰهُ الَّذ۪ى رَفَعَ السَّمٰوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا
sırrıyla durdurup, kıyam ve beka verip, umumunu böyle sırr-ı kayyumiyetin tecellisine mazhar eyliyor. Eğer bu nokta-i istinad olmazsa; hiçbir şey kendi başıyla durmaz. Hadsiz bir boşlukta yuvarlanıp ademe sukut edecek.
Lemalar
"Seni seyrettikçe kalbimde hüzünler hissediyordum. Şu anda hayalhanenin acı acı fikirlerle meşgul olduğundan emin idim.
Yapraklar bitinceye kadar hiç tavrını,vaziyetini değiştirmeyerek hazin hazin sükut ediyordun. Lakin sarı yaprak metanetini mahvetti; birdenbire bir tuğyan-ı sîrişk(gözyaşı seli) hâsıl oldu.
Ağladın; şimdi topraklara mevzu olan başını sineme dayadın; hüngür hüngür ağladın. Ben de ağlıyordum. Senin ağlayışına ağlıyordum. Senin gözlerin sükût etti,lakin benimkiler devam ediyor. O zamandan beri sarı gülleri görmesini arzu etmem. Çünkü en kıymetlisini mezara gömdüm." 
Mensur Şiirler - Mezardan Sesler
Dile sükut düşmüşse, yara derindir.
"Yara derinse, Allah kerimdir"...
Sensiz ve Sessiz Fikri Sancılı Gecelerim
Geceler mi uzadı bu karanlık ne
Buz tutuyor zihnim…
Ağrılı, acılı, sancılı çırpınışlarım
ne kadar kanasa da
tuz basıyor aklım yarama...
çığlıklarımı içime büküyorum
Fitne zamanlarında yapılması gereken, tarafsız olup sükut ederek yola devam etmektir.
Çünkü bu durumda söz sahibi olmak, fitneyi daha fazla körüklemektir.
