Fikret, kendi zamanında çalkanan Fransız şiir cereyanlarının en derin ve yüksek taraflarını, yani Baudelaire’den “Symboliste”lere kadar uzanan mühim tarafını hiç anlamazdı. Anladığı Sully Prudhomme, Coppée ve emsali şâirlerin şiirini ise şöyle böyle bir vukufla edinmişti. Doğrusu budur ki Fikret’in Fransızcası alelâde idi. Bizim eski şiirimize vukufu ise -eğer Muallim Nâci’yi bir mikyas alırsak- dîvanları bir taraftan devretmiş diğer taraftan da her mısrâı sökecek bir derecede değildi.
Sayfa 21
Sully Prudhomme'un' dediği gibi: "Aşktan ölenler ne cennete ne cehenneme gidebilirler. Onlar için ebediyet olmaz, onlar cennet ve cehennemi yaşamışlar ve ruhları heyecanlarına, coşkunluklarına sarf edilmiş, bitmiş, yok olmuştur."
