Sez
@supermassive16
Herkes yalnız ölür ama birileri için bir şey ifade ettiysen, birilerine yardım ettiysen ya da birilerini sevdiysen, tek bir kişi bile seni hatırlıyorsa belki de aslında hiç ölmezsin.
Bursa
34 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
"hatırlıyor musun, bir ilişkiye girerken insanın ille de bir vaatte bulunması gerekiyorsa bu, çelişkisiz olacağım değil, kendim gibi olacağım vaadi olmalı, demiştin. ben ne çelişkisiz olmak ne de kendim gibi olmak istedim, ben senin olmak istedim."
“varoluştan artık acı çekmemenin acısını çekmek olarak çekilen bir acı, ancak iki biçimde giderilebilir: ya, çabuk bir ölümle; ya da, uzun bir sevgiyle.”
hayır, insan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşı- yor, çok ince, görünmez bir şeyle o anda etrafinda olanlardan ayrılıyordu. "biz mi gidiyoruz, onlar mı?.." sual buydu...
Okur Takip Önerileri
Unuttum diyemem fakat üzerimde bir tesiri kalmamış.
"Hiçbir şey seni sevmekten beni alıkoyamaz."
Bu koca şehir, ne kadar birbirine yabancı insanlarla dolu.
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı..
Anlamıyor musun?
Gökyüzü güneş olsa
Sensiz karanlıktayım
“Yargıç hırsıza demiş ki; neden kendine bir arkadaş, bir ortak bulmuyorsun? hırsız demiş ki; ahlâk o kadar bozuldu ki, ortağına güvenemiyorsun!”
servete konmuş fakirin üç kuşak fakirlik kokması ve açlığın yerini açgözlülüğün alması yahut dinden çıkmış müslümanın üç kuşak daha hacı yağı kokması ve takvanın yerini bağnazlığın alması belki doğruydu
“aramızdan sadece kırık dökük bir zaman değil, telafisi imkânsız koca bir heves de eksilmişti sanki.”
"tanrım, bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etme gücü, değiştirebileceğim şeyleri değiştirme cesareti ve bu ikisi arasındaki farkı anlayabilme sağduyusu ver."
insanın kendini aldatmasının bir faydası yok. her şey boş! mutlu kişi henüz doğmamış olandır. hayattansa ölüm daha iyidir ve insan kendisini bu hayattan kurtarmalıdır.
”sizler, yani yeni türkiye’nin genç evlatları! yorulsanız dahi beni takip edeceksiniz…”
her şey yalan söylüyordu, her gülümsemenin altında sıkıntıdan bir esneme vardı. her sevinç bir lanet, her zevk bir iğrenme gizliyordu.
