Anne ve babaların, çocukları kaç yaşına gelirse gelsin onlar için endişelenmekten asla vazgeçmediğini sık sık duyuyordu. Dünyaya bir can getirmek ebeveynler için sonu gelmeyen bir sorumluluktu.
Sayfa 115
"İnsanın en büyük hatası, hayatının kontrolünün tamamen elinde olduğunu sanması. Özgür irade diye bir şey var tabii, ama hayat bazı seçimleri size zorla dayatır. Bazen de hiç seçeneğin olmaz."
Sayfa 89
Herkesin kederle baş etme yolu farklıydı.
Sayfa 86
Sağda solda sürtüp birkaç sigara tüttürmek ya da biraz taşkınlık yapmak delikanlılığın olmazsa olmazıydı. Bugünlerde gençlerin çoğu işsizdi. Kırk yılın başı bir fırsat çıktığında da boğaz tokluğuna birilerine kölelik edeceği kesindi. Zaten hayatı boyunca it gibi çalışacaktı. Dolayısıyla acelesi yoktu.
Sayfa 66
Sistemin tamami gençleri uyanık oldukları her dakika oyalamak üzerineydi. Boş kaldıklarında sapıtmalarından korkuyorlardı herhalde.
Sayfa 66
Şu öğretmenler toplanıp öğrencilere biraz daha insaflı davranma kararı alsaydı ya. Hiç olmazsa, son sınıflara. Mahkumlar bile iyi halden erken tahliye ediliyordu. Ama yok!
Sayfa 65
Trafikte her tür insan vardı. Telefonla konuşanlar ve mesajlaşanlar, fast food restoranlarından aldıkları yiyecekleri kucaklarında alelacele yiyenler, güneşlik aynasında makyaj yapanlar, arka koltuktaki çocuklarını azarlayanlar, hatta direksiyonda içi geçenler.
Sayfa 51
"Tedbirli davranmak her zaman işe yarar."
Sayfa 311
Hayatı boyunca, değer verdiği o kadar çok insan ölmüştü ki. Kim bilir daha kaç tanesini kaybedecekti? İnsan bileti kesilmeden önce kaç sevdiğinin ölümüne dayanabilir?
Sayfa 289
"Hayatta önemli karar anları vardır, Çavuş."
"Nasıl yani?"
"Ya rahat rahat koca bir yalanı yaşarsınız ya da acı gerçeklerle yüzleşirsiniz."
Sayfa 236